Bow Street

Bow Street
	City of Westminster
	; Widok w kierunku północnym – z prawej strony gmach dawnego komisariatu policji, z lewej – Royal Opera House
Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Londyn
	Położenie na mapie City of Westminster Bow Street
	Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Bow Street
	Położenie na mapie Anglii Bow Street
	Położenie na mapie Wielkiego Londynu Bow Street
	51°30′48,0″N 0°07′19,5″W/51,513333 -0,122083
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bow Street – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, w dzielnicy Covent Garden. Przy ulicy mieści się gmach Royal Opera House^[1]. Dawniej ulica była silnie związana z policją i sądownictwem^[2].

Historia

Ulica została zbudowana w latach 1633–1677. Jej nazwa (dosł. „ulica łukowa”) nawiązuje do jej kształtu. W XVII i XVIII wieku stanowiła popularne miejsce zamieszkania osób z wyższych sfer społecznych. Urodził się tu polityk i biliofil Robert Harley (1642), a zamieszkiwali – snycer Grinling Gibbons(inne języki) (w latach 1678–1721), wydawca Jacob Tonson(inne języki) (1707), dramaturg William Wycherley (1715), aktorzy David Garrick i Peg Woffington(inne języki) (1742–1744) oraz Charles Macklin (1743–1748), pisarz Henry Fielding (1749–1753), sędzia pokoju John Fielding(inne języki) (1754–1780), dyrektor teatralny John Rich(inne języki) (1754–1761) oraz pisarz i leksykograf Samuel Johnson^[3].

W 1732 roku przy Bow Street został otwarty teatr Covent Garden Theatre, później zastąpiony przez gmach Royal Opera House^[3]. Pod nr 1 mieściła się w latach 1671–1749 kawiarnia Will′s Coffee House(inne języki) uczęszczana przez pisarzy, m.in. Samuela Pepysa, Johna Drydena, Johna Gaya, Alexandra Pope′a, Josepha Addisona, Richarda Steele′a, Jonathana Swifta, Samuela Johnsona i Williama Wycherleya. Na początku XIX wieku ulica znana była z mieszczących się przy niej domów publicznych^[3].

W latach 1740–2006 przy ulicy mieścił się sąd niższej instancji (magistrates′ court(inne języki)). W 1749 roku z inicjatywy sędziego Henry′ego Fieldinga sformowana została tu pierwsza w historii Londynu profesjonalna służba policyjna, członkowie której zyskali przydomek Bow Street Runners(inne języki). Rozformowana w 1839 roku, kiedy pełnię jej obowiązków przejęła utworzona 10 lat wcześniej Metropolitan Police^[4]^[3]. Ta ostatnia utrzymywała komisariat policji przy Bow Street od 1829^[5] do 1992 roku. Obecnie mieści się tu muzeum policyjne^[2].

W marcu 1919 roku na ulicy doszło do zamieszek z udziałem amerykańskich, kanadyjskich i australijskich żołnierzy, którzy przebywali w Londynie po zakończeniu I wojny światowej. Według doniesień ówczesnej prasy, prawdopodobnie wyolbrzymionych, brało w nich udział 2000 osób. Ich przyczyną było aresztowanie trzech Amerykanów, po tym gdy odmówili policjantowi zaprzestania gry w kości. Wydarzenie zyskało miano bitwy na Bow Street(inne języki)^[5].

W kulturze

Bow Street pojawia się na standardowej, brytyjskiej wersji planszy do gry Monopoly w tej samej (pomarańczowej) grupie co dwie inne ulice słynące niegdyś z obecności policji – Vine Street oraz (Great) Marlborough Street^[5].

Przypisy

↑ Monopoly Guide to London for Tourists - #06: Bow Street. Bowl of Chalk. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
↑ ^a ^b History. Bow Street Police Museum. [dostęp 2024-01-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 85-86, 730. ISBN 978-1-4050-4925-2.
↑ Jessica Brain: Bow Street Runners. Historic UK. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Martin Fido, Keith Skinner: The official encyclopedia of Scotland Yard. Londyn: Virgin Books, 1999, s. 33. ISBN 978-0753505151.