Boris Perušič

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1940 Zagrzeb
Wzrost	181 cm
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1959–1962 Slavia VŠ Praha 1962–1964 RH Praha 1964–1965 Slavia VŠ Praha 1965–1969 RH Praha 1971–1972 Crvena zvezda Belgrad 1981–1985 Sokol Michle 1986–1990 Podolí Praha-Dobeška
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 1963–1967  Czechosłowacja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechosłowacja Igrzyska olimpijskie srebro Tokio 1964 piłka siatkowa (turniej halowy) Mistrzostwa świata złoto Czechosłowacja 1966 Uniwersjada srebro Porto Alegre 1963 piłka siatkowa brąz Sofia 1961 piłka siatkowa

Boris Perušič (ps. Bóra, ur. 27 lipca 1940 w Zagrzebiu) – chorwacki siatkarz reprezentujący Czechosłowację, medalista igrzysk olimpijskich^[1] i mistrzostw świata^[2].

Perušič był w składzie reprezentacji Czechosłowacji, która zajęła 5. miejsce na mistrzostwach Europy 1963 w Rumunii^[3]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich 1964 w Tokio. Zagrał w ośmiu z dziewięciu rozgrywanych meczy. Jego zespół z ośmioma zwycięstwami i jedną porażką zajął drugie miejsce w turnieju^[4]. Razem z drużyną narodową triumfował jako gospodarz podczas mistrzostw świata 1966^[5]. W reprezentacji grał w latach 1963-1967^[3].

Perušič był zawodnikiem klubów Slavia VŠ Praha (1959–1962, 1964–1965) i RH Praha (1962–1964, 1965–1969). Jego największym sukcesem w mistrzostwach Czechosłowacji było wicemistrzostwo w 1967 z RH. Ponadto siedmiokrotnie zajmował 3. miejsca w latach 1960–1963, 1965, 1968 i 1969. W latach 1971–1972 grał w Crvena zvezda Belgrad, z którym dwukrotnie został wicemistrzem Jugosławii. Na początku lat 80. powrócił do Czechosłowacji i występował w Sokole Michle (1981–1985) i Podolí Praha-Dobeška (1986–1990)^[3].

Młodość spędził w Cieplicach, gdzie w miejscowym klubie Sokol uprawiał lekkoatletykę, koszykówkę, piłkę nożną, hokej na lodzie i siatkówkę. Skoncentrował się na siatkówce podczas studiów w 1958 na Uniwersytecie Ekonomicznym w Pradze. Po ich ukończeniu w 1962 rozpoczął pracę w Československé státní aerolinie, gdzie był zatrudniony do czasu przejścia na emeryturę. Pracował nie tylko w praskiej centrali ČSA, ale także w jej zagranicznych biurach, w Belgradzie, Damaszku, Frankfurcie nad Menem i Singapurze^[3].