Bohdan Didycki (pol. Bohdan Dziedzicki) (ur. 1827, zm. 1908) – ukraiński moskalofilski pisarz, poeta i dziennikarz, pochodzący z Galicji.
Był redaktorem gazet „Słowo” i „Zoria Hałyćka”. Lansował pogląd, że istnieje jeden język rosyjski (wszechruski[1]), z dwoma wymowami – rosyjską i ukraińską, negował istnienie odrębnego języka ukraińskiego. Publikował w jazycziu, w tej również gwarze wydał anonimowo w 1866 we Lwowie broszurę „W odin czas nauczitsja małorusinu po wełykoruski”. Był zdania, że w ten sposób wśród Rusinów (Ukraińców) galicyjskich będzie mogła upowszechnić się znajomość literatury rosyjskiej[1]. Członek założyciel Towarzystwa im. Mychajła Kaczkowskiego.
↑ abcW. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 110–111. ISBN 978-83-227-2672-3.
