Bogusław Łubieński
Pomian
|
| Data urodzenia
|
ok. 1666
|
| Data i miejsce śmierci
|
3 sierpnia 1739
Kraków
|
| Żona
|
Teresa Bielińska
|
Bogusław Łubieński herbu Pomian (ur. ok. 1666, zm. 3 sierpnia 1739 w Krakowie[1]) – kasztelan sandomierski w 1728 roku, generał major wojsk koronnych.
Biografia
W młodym wieku wstąpił do armii francuskiej, gdzie w służbie królowi Ludwikowi XIV otrzymał stopień majora muszkieterów[2]. Był także dowódcą oddziału pancernego w armii elektora bawarskiego Maksymiliana Emanuela[2]. W służbie saskiej został generałem-majorem, dowódcą wojsk koronnych i dowódcą pułku dragonów polskich[2]. Został także podstolim koronnym[3].
W 1715 roku otrzymał od Stanisława Morskiego (męża swojej siostry) Zamek w Ojcowie[4]. Od 1721 roku był starostą ojcowskim[5]. W 1728 roku był kasztelanem sandomierskim, a tym samym także senatorem[6]. Był także starostą jadownickim[7]. W 1730 roku został odznaczony Orderem Orła Białego[1].
Życie prywatne
Był żonaty z Teresą Bielińską, marszałkówną wielką koronną[3].
Przypisy
