Bogusław III (ur. ?, zm. 1223[a][1]) – domniemany książę z dynastii Gryfitów, panujący w księstwie sławieńskim. Według E. Lubinusa – syn Bogusława II, księcia pomorskiego i szczecińskiego oraz Mirosławy, córki Mściwoja I, księcia/namiestnika gdańskiego i Swinisławy[2].
Życie
Według Genealogii stargardzkiej z XIV wieku był synem Bogusława II i starszym bratem Barnima I, zmarłym w 1223. Datę zgonu i pokrewieństwo potwierdził Kantzow dodając, że miał być pochowany w kościele św. Jakuba w Szczecinie[1].
Istnienie Bogusława III, tak samo jak całej linii Gryfitów mającej panować w Sławnie jest dyskusyjne. Informacja o enigmatycznym Bogusławie ze Sławna pojawia się także w dokumencie z 1200 (data sporna) nadającym joannitom wsie Scarnino i Cosmacevo. Bogusława panującego na „Pomorzu Dolnym” (czyli Środkowym) w okresie datowanym na lata 1177–1187 wymieniają także Wincenty Kadłubek i Kronika wielkopolska[3].
Według części historyków hipotetyczny Bogusław III ze Sławna jest w rzeczywistości tożsamy z Bogusławem I lub Bogusławem II[4]. W literaturze przedmiotu można spotkać również informacje o pochodzeniu Bogusława, który był potomkiem Racibora I i Przybysławy, zapewne córki Jarosława Świętopełkowica, księcia Włodzimierza (linia Raciborowiców)[b], zmarłym bezpotomnie, bądź posiadającym potomstwo, tj. dwoje dzieci – Racibora II oraz Swinisławę[c].
W historiografii istnieje również pogląd, że Bogusław jest osobą fikcyjną i został wymyślony przez T. Kantzowa, pomorskiego kronikarza[2].
Genealogia
- Według hipotezy E. Lubinusa oraz E. Rymara
|
|
Bogusław III (ur. ?, zm. 1223)
|
|
|
Uwagi
- ↑ Według E. Lubinusa zmarł w 1224.
- ↑ J.W. Szymański w publikacji Książęcy ród Gryfitów, s. 104, czyni Przybysławę córką Bolesława Krzywoustego.
- ↑ Niemieckojęzyczna literatura (W. Wegener, A. Hofmeister) podaje, że Bogusław był żonaty i że z tego związku pochodziło dwoje dzieci, tj. Racibor II oraz Swinisława, żona Mściwoja I, księcia/namiestnika gdańskiego. Wynikałoby z tego, że babka ze strony matki byłaby córką Bogusława III, która według tejże literatury miała umrzeć w 1240. Z uwagi na brak dostatecznych dowodów, pogląd ten jest negowany przez współczesnych genealogów (m.in. E. Rymar). Por. Madsen U., Bogislaw (?) Herzog von Schlawe-Stolp (niem.), [dostęp 2012-02-24].
Przypisy
- ↑ a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 142–143.
- ↑ a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 104.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 209–212, 213–214.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich,s. 143.
Bibliografia
Opracowania
Literatura dodatkowa (online)