System rakietowych bomb głębinowych kalibru 375 mm zaczął być rozwijany przez Boforsa wkrótce po II wojnie światowej, w której zadebiutował ten rodzaj uzbrojenia, umożliwiający zwalczanie okrętów podwodnych w pewnej odległości od okrętu. Od lat 50. system rakietowych bomb głębinowych Boforsa zyskał względnie duże rozpowszechnienie na świecie, będąc używanym przede wszystkim przez Francję, Holandię, Niemcy Zachodnie i Japonię.
Podstawowa wyrzutnia była czterolufowa, oznaczona przez Boforsa jako Mk 1[1][2]. Miała masę 7,3 t[2]. Zespół luf był unoszony do kąta 60°, co pozwalało na regulowanie zasięgu[1]. Wyrzutnia ładowana była półautomatycznie kolejnymi ośmioma bombami znajdującymi się na podajniku poniżej w czasie czterech sekund[2]. Ujemną cechą eksploatacyjną było silne brudzenie okrętów przez prochowe silniki rakietowe przy strzale[1]. Dla potrzeb holenderskich okrętów czterolufowe wyrzutnie były produkowane na licencji w Holandii przez Wilton-Fijenoord(inne języki)[1]. Na francuskich okrętach stosowano wyrzutnie sześciolufowe[3].
W toku rozwoju broni stosowane były różne pociski, w tym:
M50 o masie 250 kg i zasięgu od 300 do 830 m[4][5]
Erika o masie 250 kg i zasięgu od 600 do 1600 m[4][5]
pociski o masie 230 kg i zasięgu od 1400 do 2230 m[2]
Nelli o masie 220 kg i zasięgu od 1520 do 3600 m[4][5]
Według innych źródeł, podstawowy typ pocisków miał zasięg od 520 do 820 m, regulowany przez kąt podniesienia wyrzutni oraz zastosowanie jednego lub dwóch silników rakietowych z paliwem kordytowym[1]. Maksymalna prędkość wylotowa wynosiła 130 m/s, a prędkość opadania w wodzie 11 m/s[1]. Pociski o masie 230 kg miały ok. 100 kg materiału wybuchowego[2]. W 1961 roku według reklam Boforsa zasięg strzału wynosił 2195 m (2400 jardów)[6].
Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
Zvonimir Freivogel. Niemieckie niszczyciele typu Hamburg. „Okręty Wojenne”. Nr 6/1999(34), 1999. Tarnowskie Góry. ISSN1231-014X.
Henk Visser: The Netherlands Type 47A destroyer. W: Warship 2016. John Jordan (red). Conway, 2016, s. 182-185. ISBN 978-1-8448-6438-6. (ang.).
Wojciech Zawadzki. Wielkie niszczyciele Królestwa Niderlandów. „Morze, Statki i Okręty”. 4-5/2020. XXV (198), maj–czerwiec 2020. Warszawa: Magnum-X. ISSN1426-529X.
Jane’s Fighting Ships 1986-87. John Moore (red.). Londyn: Jane’s Publishing Company, 1986. ISBN 0-7106-0828-4. (ang.).