Bock II

Bock II
Ilustracja
Herb Bock II
Typ herbu

szlachecki

Herb Bock II w herbarzu Baltisches Wappenbuch

Bock II − polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Na tarczy dwudzielnej w słup w polu I czerwonym winne grono z dwoma listkami, zielone, w II błękitnym takież dwa winne grona w słup.

W klejnocie nad hełmem w koronie (w Baltisches Wappenuch brak jest korony) pół czarnego kozła.

Labry z prawej czerwone, z lewej błękitne podbite czarnym.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 10 marca 1600 r. Tomaszowi Bock. Potwierdzenie nobilitacji z 1775[2].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bock.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich, T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 26.

Zobacz też

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 20. ISBN 83-7181-217-5.