Bitwa nad Uji (jap. 以仁王の挙兵 Mochihito-ō no kyohei; dosł. „Powstanie księcia Mochihito”) – pierwsza bitwa wojny Gempei[a], stoczona w 1180 roku na moście nad rzeką Uji pomiędzy wojskami rodów Minamoto, dowodzonymi przez Yorimasę Minamoto a oddziałami rodu Taira. Starcie zakończyło się zwycięstwem żołnierzy Taira.
Minamotowie po porażce w czasie tzw. zamieszek ery Heiji zostali w większości rozbici, a dyktatorską władzę przejął Kiyomori Taira. W 1180 roku przeciwnicy jego polityki: ocaleni potomkowie rodu Minamoto, mnisi z klasztorów Kōfuku-ji i Onjō-ji oraz syn cesarza Go-Shirakawy, książę Mochihito zawiązali spisek. Zanim został on odkryty i okrutnie zdławiony, książę Mochihito zdołał rozesłać wici[1]. Mochihito i Yorimasa Minamoto (dotąd znany jako poeta i dworzanin, nie wojownik) musieli uciekać ze stolicy z kilkuset konnymi[2].
Pościg wojowników Taira dogonił uciekinierów nad rzeką Uji. Atak Tairów z północnego brzegu został przez jakiś czas powstrzymany przez broniących zniszczonego mostu mnichów-wojowników z klasztorów w Narze[3]. Według tradycji, pojedynczy mnich Gochin-no-Tajima stawiał opór żołnierzom Tairów, mistrzowsko walcząc swoją naginatą – przecinał nawet w powietrzu lecące na niego strzały. Kolejny mnich, Jomyō, zabił dziewięciu wojowników, zanim jego naginata nie pękła – rzucił się wtedy na przeciwnika uzbrojony jedynie w sztylet tantō[4]. Ostatecznie jednak natarcie Tairów zepchnęło obrońców do pobliskiego klasztoru Byōdō-in, gdzie Yorimasa popełnił samobójstwo przez seppuku[3] (według tradycji był to pierwszy przypadek tego rytualnego samobójstwa[2]). Książę Mochihito zginął trafiony strzałą[2].
W zemście za pomoc udzieloną buntownikom Kiyomori Taira nakazał atak na Narę. W następstwie oblężenia tego miasta zginęło ok. 3,5 tys. ludzi[4]. Bitwa nad Uji skończyła się porażką Minamotów, rozpoczynając wojnę Gempei, z której ostatecznie, po pięciu latach zmagań, ród ten wyszedł zwycięsko.
Uwagi
Przypisy
- ↑ J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 76. ISBN 83-06-00205-9.
- ↑ a b c Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, s. 111. ISBN 83-04-01486-6.
- ↑ a b Stephen Turnbull: The samurai sourcebook. London: Cassell, 2000, s. 200. ISBN 1-85409-523-4. (ang.).
- ↑ a b Stephen Turnbull: Samurai warfare. London New York, NY: Arms and Armour Press Distributed in the USA by Sterling Pub. Co, 1996, s. 34–38. ISBN 1-85409-280-4. (ang.).