Bitwa morska pod Mylae

Wojna Oktawiana z Sekstusem Pompejuszem 38–36 p.n.e.
Milazzo (Mylae)
Czas	36 p.n.e.
Miejsce	Mylae (Milazzo)
Terytorium	Sycylia
Wynik	zwycięstwo floty Marka Agryppy
Strony konfliktu
flota Oktawiana Augusta flota Sekstusa Pompejusza
Dowódcy
Marek Wipsaniusz Agrypa Demochares
Siły
200 okrętów 155 okrętów
Straty
5 okrętów 30 okrętów, wiele uszkodzonych
brak współrzędnych

Bitwa morska pod Mylae – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 36 p.n.e. między flotą Oktawiana, a flotą Sekstusa Pompejusza.

Po bitwie w Cieśninie Mesyńskiej Demochares popłynął w kierunku Mylae (Milazzo) na Sycylii, gdzie połączył się z resztą floty Sekstusa Pompejusza. Łącznie siły Democharesa liczyły 155 okrętów. Naprzeciwko niemu wypłynęła flota Oktawiana dowodzona przez Marka Wipsaniusza Agrypę w sile 200 okrętów. Obie floty uderzyły na siebie, przy czym flota Democharesa starała się okrążyć nieprzyjaciela, odcinając poszczególne jednostki. Większe okręty Oktawiana uderzając dziobami spychały jednostki Pompejusza w kierunku brzegu, ostrzeliwując je pociskami. W toku walki Agryppa skierował się ku okrętowi Democharesa, uderzając w niego dziobem i zatapiając. W tej sytuacji Demochares przedostał się na inną jednostkę ale nadal kontynuował ataki na przeciwnika. Sekstus Pompejusz obserwujący bitwę z wysokiego przylądka, widząc nieskuteczność ataków swojej floty, dał w końcu rozkaz do wycofania się do Messany. Zwycięstwo w bitwie przypadło Agryppie, który stracił 5 okrętów, straty Pompejusza wyniosły 30 jednostek zatopionych oraz wiele uszkodzonych^[1].

• Bitwa morska pod Mylae 260 p.n.e.

• Daniel Gazda: Wojny domowe w Imperium Rzymskim. Warszawa: Bellona, 2008. ISBN 978-83-11-11325-1.
• Tadeusz Łoposzko: Starożytne bitwy morskie. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1992. ISBN 83-215-3281-0. Brak numerów stron w książce