Kryl antarktyczny
Łycznik ochrowy
Bioluminescencja – świecenie żywych organizmów , jeden z rodzajów chemiluminescencji . Zachodzi ona wskutek bezpośredniej zamiany energii wiązań chemicznych w energię promienistą (inne języki) z minimalnym wydzieleniem ciepła (proces ten cechuje się bardzo wysoką wydajnością, sięgającą niekiedy nawet 100%)[1] . Zjawisko to nie jest powszechne, jednak obejmuje bardzo szeroki zakres taksonomiczny: niektóre bakterie , grzyby , glony , pierwotniaki (np. Noctilucales ), morskie bezkręgowce , owady oraz ryby [1] [2] . U różnych zwierząt występują różne mechanizmy odpowiedzialne za świecenie. Najczęstszym z nich jest utlenianie lucyferyny z udziałem lucyferazy . Często jest przystosowaniem umożliwiającym komunikację pomiędzy osobnikami albo ułatwiającym wabienie ofiar (u drapieżników ) lub ochronę przed drapieżnikami[2] . Niektóre zwierzęta mają specjalne organy świetlne .
Bioluminescencja może być też zjawiskiem ubocznym towarzyszącym innym procesom chemicznym (np. u grzybów ). Występującymi w Polsce grzybami wykazującymi bioluminescencję są m.in. opieńka miodowa oraz łycznik ochrowy [3] .
Zobacz też
Przypisy
↑ a b Encyklopedia Audiowizualna Britannica: Biologia . Poznań: Wydawnictwo Kurpisz S.A., 2006, s. 23. ISBN 978-83-60563-11-3 .
↑ a b Marzena M. Popielarska Marzena M. , Robert R. Konieczny Robert R. , Grzegorz G. Góralski Grzegorz G. , Słownik szkolny. Biologia , Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa , 2008, s. 35, ISBN 978-83-7435-692-3 .
↑ Marek M. Ples Marek M. , Światło w ciemności – bioluminescencja łycznika ochrowego , „Biologia w Szkole” (6), Forum Media Polska, 2017, s. 58–63 .