Beta Delphini
| β Del
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
| Dane obserwacyjne (J2000)
|
| Gwiazdozbiór
|
Delfin
|
| Rektascensja
|
20h 37m 32,941s[1]
|
| Deklinacja
|
+14° 35′ 42,32″[1]
|
| Paralaksa (π)
|
0,03233 ± 0,00047″[1]
|
| Odległość
|
100,8 ± 1,5 ly
30,92 ± 0,46[2] pc
|
| Wielkość obserwowana
|
3,64m[2]
|
| Rozmiar kątowy
|
0,0033″[1]
|
| Ruch własny (RA)
|
118,09 ± 0,47 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
−48,06 ± 0,43 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
−22,7 ± 0,9 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
podolbrzym
|
| Typ widmowy
|
F5 IV[1]
|
| Metaliczność [Fe/H]
|
−0,01[2]
|
| Wielkość absolutna
|
1,19m[2]
|
| Jasność
|
A: 18 LS
B: 8 L☉[3]
|
| Prędkość obrotu
|
40 km/s[3]
|
| Temperatura
|
6500 K[3]
|
| Charakterystyka orbitalna
|
| Krąży wokół
|
Centrum Galaktyki
|
| Półoś wielka
|
6503[2] pc
|
| Mimośród
|
0,1444[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Beta Delphini (β Del, Rotanev) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Delfina. Jest ona odległa od Słońca o około 97 lat świetlnych.
Nazwa
Nazwa Rotanev pojawiła się w katalogu Obserwatorium w Palermo z 1814 roku. Jej pochodzenie odkryto dopiero po latach – powstała w wyniku żartu astronoma włoskiego Niccolò Cacciatore, który nazwał tę gwiazdę łacińską wersją swego nazwiska rodowego, czytaną wspak (Venator)[4][3][5]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie tej nazwy dla określenia głównego składnika systemu[6].
Charakterystyka
Rotanev to gwiazda spektroskopowo podwójna, której składniki to dwa podolbrzymy, podobne gwiazdy typu widmowego F5[3]. Są oddalone średnio o 0,65″, co w przestrzeni odpowiada średniej odległości ok. 13 au. Ze względu na mimośród orbit, zbliżają się na odległość 8 au i oddalają do 18 au. Okrążają wspólny środek masy w okresie 26,7 roku, najbardziej oddalone były w 2002 roku[3].
Oba składniki mają temperaturę ok. 6500 K, ale różnią się jasnością; Beta Delphini A jest 18 razy jaśniejszy od Słońca, podczas gdy składnik B ma jasność 8 razy większą od Słońca. Mają one masy nieco mniejsze niż 2 masy Słońca (jaśniejsza gwiazda jest nieznacznie masywniejsza). Oba składniki opuściły ciąg główny i przeistaczają się w olbrzymy, a zakończą życie jako para białych karłów[3].
Rotanev ma także optyczne towarzyszki, w pobliżu na niebie widoczne są jeszcze trzy inne gwiazdy, oznaczone jako składniki C, D i E[7]. Mają one znacznie mniejszą paralaksę, co oznacza że są dużo bardziej oddalone od Słońca i nie są związane grawitacyjnie z układem Beta Delphini AB[1][8][9][10].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
