Beta Coronae Borealis
| β CrB
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
| Dane obserwacyjne (J2000)
|
| Gwiazdozbiór
|
Korona Północna
|
| Rektascensja
|
15h 27m 49,732s[1]
|
| Deklinacja
|
+29° 06′ 20,52″[1]
|
| Paralaksa (π)
|
0,02917 ± 0,00023″[1]
|
| Odległość
|
111,8 ± 3,0 ly
34,28 ± 0,92 pc
|
| Wielkość obserwowana
|
3,68m[1]
|
| Ruch własny (RA)
|
−180,17 ± 0,40 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
85,92 ± 0,64 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
−26,90 ± 0,20 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
żółto-biały karzeł
|
| Typ widmowy
|
F2VpSrCrEuSi[1]
|
| Masa
|
~2 M☉[2]
|
| Promień
|
2,5 R☉[2]
|
| Jasność
|
26 L☉[2]
|
| Okres obrotu
|
18,5 d[2]
|
| Temperatura
|
8300 K[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Beta Coronae Borealis (β CrB, Nusakan) – gwiazda w gwiazdozbiorze Korony Północnej. Jest odległa od Słońca o ok. 112 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Nusakan, która wywodzi się od arabskiego Ḳasʽat al Masākīn, co oznacza „talerz żebraka” i jest dawną nazwą całej konstelacji[3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Nusakan dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Nusakan to gwiazda spektroskopowo podwójna, której składniki udało się rozdzielić z użyciem teleskopu. Jaśniejszy (β CrB A) został sklasyfikowany jako żółto-biały karzeł należący do typu widmowego F, jest to jednak gwiazda o nietypowym widmie, ubogim w tlen i znacznie wzbogaconym w stront, chrom i europ w stosunku do słonecznego. Temperatura jego powierzchni to około 8300 K, co bardziej odpowiada typowi widmowemu A. Obraca się on wokół osi w nieco dłuższym okresie niż Słońce, 18,5 doby. Ma on silne pole magnetyczne (ponad 10 tysięcy razy silniejsze niż ziemskie pole magnetyczne), które tworzy na widocznej powierzchni gwiazdy plamy, w których koncentrują się pierwiastki odpowiadające za nietypowe widmo. W efekcie obrotu gwiazdy widoczne są zmiany widma, które sprawiają, że Nusakan jest klasyfikowany jako gwiazda zmienna typu Alfa² Canum Venaticorum[2].
Dwa składniki układu Beta Coronae Borealis są oddalone na niebie o zaledwie 0,1 sekundy kątowej (pomiar z 2010 r.) i mają obserwowaną wielkość gwiazdową odpowiednio 3,68 i 5,20m[5]. Są one odpowiednio 26 i 7 razy jaśniejsze od Słońca; jaśniejszy ma masę około dwukrotnie większą niż Słońce, słabszy – 1,3 M☉. Okrążają one wspólny środek masy co 10,5 roku, w przestrzeni dzieli je około 10 au[2].
Zobacz też
Przypisy
