Berberys gruczołkowaty, berberys gruczołowaty, berberys brodawkowaty(Berberis verruculosa) – gatunekkrzewu, należący do rodziny berberysowate. W naturalnym środowisku występuje w Chinach. W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
Pokrój
Krzew o trójdzielnych ostrych kolcach i zimozielonych liściach. Gałęzie łukowato zwisają. Ma kulisty pokrój i dorasta do 1,5 m wysokości
Liście drobne (2–2,5 cm), na krótkich ogonkach, błyszczące o wydłużonym, jajowatym kształcie. ciemnozielone, skupione pęczki. Wyrastają w kątach kolców o długości 1–2 cm. Brzegi blaszki liściowej mają kilka kolczastych ząbków. Są to liście zimozielone, ale w zimie przy dużych mrozach przebarwiają się na czerwono.
Ma pojedyncze, złocistożółte kwiaty o średnicy ok. 1 cm. Są to kwiaty 6-płatkowe i 6-działkowe. Kwitnie obficie w maju, jest owadopylny.
Zastosowanie
Sadzony jako roślina ozdobna. Walorami ozdobnymi berberysu gruczołkowatego są: zimozielone, błyszczące liście, ładny i gęsty pokrój krzewu, owoce. Nadaje się do małych ogrodów, na żywopłoty, do obsadzania skarp i jako roślina okrywowa. W ogródku dobrze wygląda w zestawieniu z roślinami iglastymi oraz krzewami i drzewami o kontrastowym zabarwieniu.
Uprawa
Nie wymaga żadnego cięcia formującego, ma naturalny, prawidłowy kształt. Należy tylko ewentualnie usuwać suche pędy. Jest mało podatny na choroby i szkodniki. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby zarówno co do jakości jak i do odczynu pH. Jest wytrzymały na mróz (strefa mrozoodporności 6b). W czasie surowych zim może przemarznąć, ale łatwo odtwarza się. Może rosnąć na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Jest to jeden z najbardziej odpornych zimozielonych krzewów. Polecany jest zwłaszcza do parków, zieleni publicznej a także ogrodów przydomowych. Stosowany do tworzenia szpalerów.[4]
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0. Brak numerów stron w książce
Praca zbiorowa: Katalog roślin II. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5. Brak numerów stron w książce