Studiował w Berlinie, tytuł doktora otrzymał w 1870. W latach 1870–71 jako lekarz-asystent w niemieckiej armii praktykował na froncie francuskim. Od 1880 lekarz specjalista otorynolaryngologii. W 1883 roku został Privatdozentem, a w 1890 profesorem tytularnym. Był asystentem Hermanna Munka w jego laboratorium fizjologicznym w Berlinie.
Wybrane prace
Zur Entwicklung der Gehörschnecke (1886)
Die Function der Gehörschnecke (1883)
Ueber das Verhalten von Nervenendorganen nach Durchschneidung der zugehörigen Nerven (1894)
Ueber den Ursprung und den centralen Verlauf des Nervus acusticus des Kaninchens und der Katze (1890)
Ueber den Ursprung und den centralen Verlauf des Nervus acusticus des Kaninchens (1886)