W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby[1]. Został odznaczony francuską Legią Honorową i Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej.[2]
Pułk pod dowództwem płk Benedykta Zielonki walczył m.in. w lutym 1831 roku pod Wawrem i Grochowem, w maju pod Ostrołęką, w lipcu pod Raciążem. W październiku 1831 roku wraz z resztkami polskiej armii również żołnierze 5 PSK przekroczyli granicę Królestwa Polskiego przechodząc do Prus. Osobistą decyzją cara Mikołaja I wszyscy oficerowie i żołnierze pułku zostali następnie objęci amnestią, z rosyjskich funduszy sfinansowano powrót Polaków z Prus na teren Królestwa. Płk Zielonka został odznaczony LH i krzyżem oficerskim LH. Był uczestnikiem powstania listopadowego. W 1832 kupił dwór w Niegoszowicach zostając właścicielem tej wsi, tam też zmarł. Został pochowany na cmentarzu w Rudawie. Jego imię nosi jedna z ulic w Rudawie.
