Bellewalia

Bellewalia
Ilustracja
Bellewalia rzymska
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

Bellewalia

Nazwa systematyczna
Bellevalia Lapeyr.
J. Phys. Chim. Hist. Nat. Arts 67: 425 (1808)[3]
Typ nomenklatoryczny

Bellevalia operculata Lapeyr[4]. ≡ B. romana (L.) Sweet[3]

Synonimy
  • Amphibolis Schott & Kotschy
  • Borboya Raf.
  • Busbequia Salisb.
  • Foxia Parl.
  • Rytidolobus Dulac
  • Strangweja Bertol.[3]
Homonimy

Bellewalia (Bellevalia Lapeyr.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 74 gatunki występujące na obszarze od strefy śródziemnomorskiej do Azji Środkowej[3].

Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Pierre'a de Bellevala, żyjącego w latach 1558–1632 francuskiego botanika, założyciela Ogrodu Botanicznego w Montpellier[7].

Morfologia

Bellewalia rzymska
Bellevalia desertorum
Bellevalia nivalis
Pokrój
Wieloletnie rośliny zielne[8].
Pęd
Podziemna cebula zbudowana z białych, łuskowatych liści spichrzowych i nasad liści właściwych, z brązową okrywą[8].
Liście
Liście odziomkowe[9], paskowate lub lancetowate[10].
Kwiaty
Zebrane w grono, wyrastające na głąbiku. Niekiedy rośliny tworzą kilka kwiatostanów. Kwiaty zwykle lekko opuszczone, rzadko wzniesione. Okwiat rurkowaty, zrośnięty do ⅔ długości, powyżej wolny, odgięty, zielonkawobiały, żółty, brązowy, fioletowy lub niebieski. Często u roślin kolor kwiatów zmienia się z czasem. Nitki pręcików wystające z rurki okwiatu. Pylniki krótkie, niebieskie[8].
Owoce
Papierzaste, trójgraniaste, oskrzydlone torebki, zawierające kulistawe nasiona pokryte woskowatym nalotem, rzadziej podługowate i lśniące[8].
Gatunki podobne
Różni się od szafirków niezwężonym okwiatem na wysokości gardzieli, a także raczej białawymi lub brązowawożółtawymi, bladymi kwiatami[10].

Systematyka

Pozycja systematyczna
Rodzaj z podplemienia Hyacinthinae, plemienia Hyacintheae, podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[5].
Wykaz gatunków[3]

Zastosowanie

Rośliny lecznicze
Bellewalia Sawicza stosowana w jest w tradycyjnej medycynie irackiego Kurdystanu do leczenia reumatyzmu i stanów zapalnych. W cebulach tych roślin obecny jest izoflawonod, ograniczający uwalnianie cytokin[11].
W cebulach Bellevalia eigii obecne są izoflawonoidy o działaniu cytotoksycznym i bakteriobójczym[12]. Podobne działanie cytotoksyczne wykazują izoflawonoidy obecne w cebulach B. flexuosa[13].
Rośliny ozdobne
Z uwagi na mniej atrakcyjne kwiaty niż u szafirków, bellewalie rzadko uprawie są jako rośliny ogrodowe. W uprawie spotyka się gatunki o niebieskiej barwie kwiatów[10].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  3. a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
  4. a b c d Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
  5. a b USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
  6. Global Biodiversity Information Facility (GBIF) Backbone Taxonomy. GBIF Secretariat. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
  7. David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-511-47376-0.
  8. a b c d P. Speta: Hyacinthaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 283. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
  9. S.I. Ali: Bellevalia in Flora of Pakistan @ efloras.org. www.efloras.org. [dostęp 2021-03-11].
  10. a b c Plant Encyclopaedia. Alpine Garden Society. [dostęp 2021-03-11]. (ang.).
  11. Monica Savio, Mohammed Farhad Ibrahim, Chiara Scarlata, Matteo Orgiu i inni. Anti-Inflammatory Properties of Bellevalia saviczii Root Extract and Its Isolated Homoisoflavonoid (Dracol) Are Mediated by Modification on Calcium Signaling. „Molecules”. 24 (18), s. 3376, 2019-09-17. DOI: 10.3390/molecules24183376. 
  12. Feras Alali, Tamam El-Elimat, Hanan Albataineh, Qosay Al-Balas i inni. Cytotoxic Homoisoflavones from the Bulbs of Bellevalia eigii. „Journal of Natural Products”. 78 (7), s. 1708–1715, 2015-07-24. DOI: 10.1021/acs.jnatprod.5b00357. 
  13. Tamam El-Elimat, José Rivera-Chávez, Joanna E. Burdette, Austin Czarnecki i inni. Cytotoxic homoisoflavonoids from the bulbs of Bellevalia flexuosa. „Fitoterapia”. 127, s. 201–206, 2018-06. DOI: 10.1016/j.fitote.2018.02.022.