Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie

Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie
Ilustracja
Bałtycki Teatr Dramatyczny, wejście główne
Pełna nazwa

Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie

Typ teatru

teatr repertuarowy

Założyciel

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Kierownictwo
artystyczne

Andrzej Mielcarek[1]

Data powstania

1 listopada 1953

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Plac Teatralny 1; 75-729 Koszalin

Położenie na mapie Koszalina
Mapa konturowa Koszalina, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie”
Ziemia54°11′10″N 16°11′05″E/54,186221 16,184846
Strona internetowa

Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie[2] – samorządowa instytucja kultury, prowadząca i rozwijająca sztukę widowiskową w Koszalinie.

Podstawowym zadaniem teatru jest przygotowywanie i wystawianie utworów dramatycznych z narodowego i światowego repertuaru. Celem teatru jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona dóbr kultury, a zwłaszcza sztuki teatralnej i dyscyplin artystycznych tworzących teatr. Organizatorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego jest miasto Koszalin.

W teatrze występuje ok. 30 aktorów. Siedzibą teatru jest budynek przy Placu Teatralnym 1[3].

Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie dysponuje trzema scenami :

  • Duża Scena wraz z balkonem posiada 354 miejsca. Istnieje możliwość dostawienia 26 miejsc;
  • Scena na zapleczu posiada 120 nienumerowanych miejsc;
  • Mała Scena dysponuje między 60 miejscami, a 75 nienumerowanymi miejscami w zależności od scenografii spektaklu[4].

Historia

Teatr powstał 1 listopada 1953 r. na podstawie zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki. Była to pierwsza w Polsce scena oparta na budżecie Wojewódzkiej Rady Narodowej. Innowacja polegała na tym, że wszystkie inne teatry zawodowe były wtedy państwowe i podlegały bezpośrednio Centralnemu Zarządowi Teatrów[5].

Pierwszy sezon artystyczny rozpoczął się Ślubami panieńskimi Aleksandra Fredry[5]. Premiera odbyła się 16 stycznia 1954 roku w budynku Wojewódzkiego Domu Kultury, od którego teatr wynajął scenę na okoliczność premiery.

W okresie dyrekcji Tadeusza Aleksandrowicza teatr otrzymał także długo oczekiwaną siedzibę. Był to gmach dawnego kościoła ewangelickiego, wybudowanego w 1906 r., który został wyremontowany i specjalnie przygotowany na potrzeby teatru. 12 kwietnia 1958 roku odbyła się tam uroczysta premiera Fantazego Juliusza Słowackiego. Wybór tego dramatu nie był przypadkowy. Odtąd koszaliński teatr nosi imię polskiego wieszcza.

W latach 2007–2023 dyrektorem teatru był Zdzisław Derebecki.[6]

W 2023 roku na trzyletnią kadencję dyrektora teatru został powołany Andrzej Mielcarek, który obejmie stanowisko 1 września.[1]

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Krzysztof Klinkosz: Andrzej Mielcarek został nowym dyrektorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie. Polskie Radio Koszalin. [dostęp 2023-06-15]. (pol.).
  2. Uchwała Nr XX/278/2012 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 26 kwietnia 2012 r. ws. nadania Statutu (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 r. poz. 1171)
  3. Kontakt [online], Bałtycki Teatr Dramatyczny im. J. Słowackiego w Koszalinie [dostęp 2022-05-08] (pol.).
  4. Plan widowni [online], Bałtycki Teatr Dramatyczny im. J. Słowackiego w Koszalinie [dostęp 2022-05-08] (pol.).
  5. a b Roman Wojcieszak. 50 lat Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1953-2004). „Rocznik Koszaliński”, s. 109-110, 2004. Koszalińska Biblioteka Publiczna im. Joachima Lelewela. ISSN 0137-5652. 
  6. Joanna Boroń: Koszaliński Bałtycki Teatr Dramatyczny będzie miał nowego dyrektora. Głos Koszaliński. [dostęp 2023-06-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne