Bazylika św. Augustyna na Polu Marsowym w Rzymie (wł. Basilica di Sant’Agostino in Campo Marzio) – jeden z renesansowych kościołów Rzymu. Znajduje się w dzielnicy Sant'Eustachio, w okolicy zwanej niegdyś Polami Marsowymi.
Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym, mającym również rangę bazyliki mniejszej[1]. Jest też kościołem stacyjnym z pierwszej soboty Wielkiego Postu.
Lokalizacja
Kościół znajduje się w VIII Rione Rzymu – Sant’Eustachio przy Via della Scrofa 80[1]. Natomiast główne wejście do bazyliki zlokalizowane jest od strony Piazza Sant’Agostino[2].
Patron
Patronem świątyni jest św. Augustyn – jeden z Ojców Kościoła, biskup Hippony żyjący w IV/V w.
Historia
Kościół został zbudowany w 1420, a rozbudowany w latach 1479–1483 przez Giacomo da Patrasanta i Sebastiano Fiorentino, natomiast wnętrza zostały przebudowane w latach 1756–1761 przez Luigi Vanvitelli (który w 1746–1750 pobudował również konwent i krużganki) i ozdobione przez Pietro Gagliardi.
Architektura i sztuka
Fasada zbudowana jest w stylu renesansowym z trawertynu rzekomo pochodzącego z Koloseum[2]. Fasada posiada trzy portale. Została ona zaprojektowana przez Leona Battistę Albertiego i zbudowana w 1483. Inspiracją dla budowniczego była fasada Kościoła Santa Maria Novella we Florencji.
Wnętrze podzielone jest na trzy nawy przez marmurowe, polichromowane filary. Po każdej stronie znajduje się pięć kaplic z apsydami.
Na prawo od głównego wejścia znajduje się rzeźba Madonna del Parto autorstwa Jacopo Sansovino. Według legendy rzeźba ta pierwotnie przedstawiała Agrypinę trzymającą na rękach małego Nerona i dopiero ta pogańska statua została przetworzona na rzeźbę przedstawiającą Maryję trzymającą Dzieciątko Jezus[3]. Na trzecim filarze nawy głównej można zobaczyć fresk Prorok Izajasz – jedno z dwóch malowideł Rafaela znajdujących się w rzymskich kościołach. W prawym transepcie zachowało się dzieło Giovanniego Barbieri zwanego Guercino przedstawiające św. Augustyna, św. Jana Ewangelistę i św. Hieronima. Ołtarz główny jest autorstwa Berniniego. W ołtarzu głównym umieszczono bizantyjską ikonę Matki Bożej[2].
W pierwszej kaplicy bocznej z lewej strony znajduje się dzieło Caravaggia Madonna dei pellegrini.
W jednej z kaplic bocznych pochowana jest św. Monika, matka św. Augustyna. W kościele zostali też pochowani: poeta Maffeo Vegio i Contessina de’ Medici, przedostatnia córka Wawrzyńca Wspaniałego.
Kardynałowie prezbiterzy
Bazylika św. Augustyna na Polu Marsowym jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Augustini)[4]. Tytuł ten został ustanowiony 13 kwietnia 1587 r[4], ale nadano go po raz pierwszy dopiero 3 lata później[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
| Wczesne dzieła |
|
|---|
| Okres florencki |
|
|---|
| Okres rzymski |
|
|---|
![]()
_-_Interior_HDR.jpg)
