Bazyli Rudomicz (ur. ok. 1620, zm. 1672 w Zamościu) – profesor i rektor Akademii Zamojskiej, prawnik, lekarz, kronikarz.

Urodził się w Wilnie, gdzie ukończył szkołę cerkiewną. Następnie studiował na Akademii Zamojskiej i w roku 1644 uzyskał stopień bakałarza sztuki i filozofii^[1]. Tego roku zmienił wyznanie z prawosławia na katolicyzm^[2]. Został zatrudniony jako wykładowca w Akademii Zamojskiej. W dalszych latach uzyskał stopień doktora filozofii i obojga praw. W 1656 został wybrany rektorem Akademii Zamojskiej, był wybierany sześciokrotnie na tę funkcję^[1]. W latach 1669–1670 spisał i uporządkował zasoby Biblioteki Akademii Zamojskiej.

Najbardziej znaną pracą Bazylego Rudomicza jest dziennik pisany przez 16 ostatnich lat swojego życia lat w języku łacińskim.

Bazyli Rudomicz zmarł w Zamościu w 1672 roku.

• Dzieła Bazylego Rudomicza w bibliotece Polona