Barbara Dobrzyńska

Barbara Dobrzyńska
Ilustracja
Barbara Dobrzyńska i Zbigniew Mossakowski (1968)
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1947
Warszawa

Zawód

aktorka, reżyser teatralny

Lata aktywności

od 1968

Barbara Dobrzyńska (ur. 3 grudnia 1947 w Warszawie[1]) – polska aktorka teatralna, autorka scenariuszy i reżyser widowisk patriotycznych[2].

Wystąpiła w kilku spektaklach Teatru Telewizji: Maskarada (1973), Nie mam nic do powiedzenia (1973), Stary, głupi i anioł (1976), RH inżynier (1978), Vatzlav (1989) oraz Pułapka (1990)[1]. W 1982 zagrała w filmie fabularnym Pensja pani Latter w reż. Stanisława Różewicza[1].

Przez dwa lata występowała jako chórzystka w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze” (1968–1969)[3]. W latach 1969–1973 była aktorką Teatru Żydowskiego w Warszawie[1]. Występowała również na scenie Opery Wrocławskiej[1], posiada wykształcenie muzyczne[4], gdzie wystąpiła w blisko 30 przedstawieniach. Od 1973 do 2010 była członkiem zespołu Teatru Polskiego w Warszawie[1].

Wystąpiła na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1979. Dwie nagrane wówczas piosenki wydała na płycie długogrającej Wytwórnia Muza „Kołobrzeg 79 – A mnie się serce rwie do wojska” (LP SX 1714 Muza). Piosenki te to: Białe płaszcze już nie w modzie (śpiew wraz z Barbarą Książkiewicz) i Gdy mężczyźni są na wojnie[5].

W 2010 została odznaczona Medalem Polonia Mater Nostra Est. Jej rodzicami byli aktorzy: Maria Fijewska-Dobrzyńska i Stanisław Dobrzyński.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Barbara Dobrzyńska w bazie filmpolski.pl
  2. ↑ W hołdzie bohaterskim warszawiakom. rodzinapolska.pl. [dostęp 2010-03-06].
  3. ↑ Barbara Dobrzyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2010-03-06].
  4. ↑ Aktorzy sezon bieżący: Barbara Dobrzyńska. teatr-polski.art.pl. [dostęp 2010-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-19)].
  5. ↑ Festiwal Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. fonorama.net. [dostęp 2010-03-06].

Linki zewnętrzne