Bajeczne kominy – stożkowate formacje geomorfologiczne, typowe m.in. dla krajobrazu Kapadocji w Turcji. Każdy „komin” składa się z twardej, bazaltowej przykrywki spoczywającej na szczycie stożkowatej lub walcowatej kolumny, zbudowanej z miększej, mniej odpornej na erozję skały – zazwyczaj tufu. Na przestrzeni wieków drążono w nich podziemne domy a nawet miasta jak na przykład Kaymaklı. Obecnie są dużą atrakcją turystyczną tego terenu.

Podobne formacje występują także w innych regionach świata, m.in. w Melniku (Bułgaria), w Théus w dolinie Durance (Francja; tu pod nazwą Salle de bal des demoiselles coiffées – „Sala balowa ufryzowanych panien”), w Euseigne w dolinie Val d’Hérens (Szwajcaria), w Ritten w prowincji Bolzano (Włochy), w amerykańskich: narodowym pomniku Grand Staircase-Escalante National Monument, Parku Narodowym Bryce Canyon, czy w kanadyjskim Drumheller w Albercie i w innych miejscach. Formacje te nazywane są tam hoodoo.

Również jedna z komór w Jaskini Lechuguilla w Nowym Meksyku nosi nazwę Hoodoo.

Zobacz multimedia związane z tematem: Bajeczne kominy