Nazwę swą zawdzięcza legendarnemu śpiewakowi wędrownemu Bojanowi, wymienionemu w staroruskim poemacie Słowo o wyprawie Igora, pochodzącym z XII wieku.
Instrument ten został skonstruowany pod koniec XIX wieku[1] (ok. 1890). Ma chromatyczną skalę dźwiękową, za pomocą guzików otwierane są kanaliki łączące poszczególne stroiki z miechem. Dla lewej ręki guziki basowe, otwierając kilka kanalików, działają na zasadzie akordu w akordeonie.
