Ariel and Caliban with Other Poems – tomik wierszy dziewiętnastowiecznego amerykańskiego poety i malarza Christophera Pearse’a Crancha^[1], opublikowany w Bostonie w 1887 nakładem oficyny wydawniczej Houghton, Mifflin, and Company. Zbiorek zawiera między innymi tytułowy poemat dramatyczny Ariel and Caliban nawiązujący do Burzy Williama Szekspira, napisany wierszem białym, poematy Lionel and Lucille, San Borondon i The Centennial Year, jak również wiele sonetów.

So Prospero is gone and I am free

Free, free at last. His latest charge have I

Performed with duteous care; have sent the breeze

To blow behind the ship whose rounded sails

Now bear him homeward; and I am alone.

Yet I, who pined for freedom I, who served

This lordly mind, not of my own free choice,

Though somewhat out of gratitude, for he

By his strong sorcery did release me once

From durance horrible [...].

(Ariel and Caliban)

• Christopher Pearse Cranch: Ariel and Caliban with Other Poems. Archive.org. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).
• Christopher Pearse Cranch: Collected Poems of Christopher Pearse Cranch. Archive.org, 1971. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).

• Christopher Pearse Cranch: Ariel and Caliban with Other Poems. forgottenbooks.com. [dostęp 2017-06-02]. (ang.).