Wersja myśliwska 2 karabiny maszynoweMG 17 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 500 szt.) 3 bomby o wadze 10 kg typu SC 10 Wersja treningowa 1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,92 mm
Na początku lat trzydziestych C-Amt przy Luftfahrtkommissariat (zakamuflowane dowództwo lotnictwa w Republice Weimarskiej i III Rzeszy, do czasu wypowiedzenia przez Niemcy traktatu wersalskiego) ogłosił konkurs na budowa samolotu myśliwskiego obrony terytorialnej (Heimatschutzjäger). Samolot ten powinien charakteryzować się lekką, prostą i tanią konstrukcją, posiadać dobrą prędkość wznoszenia, natomiast zasięg i prędkość pozioma mogła być niezbyt duża. Samoloty te powinny także spełniać rolę samolotów treningowych dla szkół lotniczych w nauce wyższego pilotażu. Samoloty takie miały uczestniczyć w obronie powietrznej dużych miast i ważnych ośrodków gospodarczych[1].
Do konkursu na tego typu samolot przystąpiło kilka wytwórni lotniczych, w tym Arado Flugzeugwerke GmbH, które opracowało samolot oznaczony jako Ar 76. Pierwszy prototyp samolotu został zbudowany i oblatany pod koniec 1934 roku, lecz uległ zniszczeniu w czasie prób[2]. Zbudowano kolejne dwa prototypy, które podano próbom. Próby ostatecznie zakończono w 1936 roku. Dowództwo lotnictwo zrezygnowało z tego samolotu na rzecz podobnego Focke-Wulf Fw 56[3].
Użycie
Niewielka seria samolotów Ar 76 w wersji treningowej w 1936 roku została dostarczono do Szkoły Pilotów Myśliwskich (Jagdfliegersschulen), gdzie służyły do zaawansowanego treningu pilotów myśliwskich[1].
Opis konstrukcji
Samolot Ar 76 był górnopłatem w układzie parasol, konstrukcja mieszana. Kabina odkryta, jednomiejscowa. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd stanowił silnik rzędowy Argus As 10C. Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych MG 17 kal. 7,92 mm z zapasem amunicji 250 pocisków na każdy karabin oraz 3 bomb o wadze 10 kg. W wersji treningowej uzbrojenie składało się z tylko 1 karabinu maszynowego[1].
↑Ar.67. Уголок неба. [dostęp 2023-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)]. (ros.).
Bibliografia
Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC749671355.
Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC722044393.
