| Data i miejsce urodzenia
|
5 października 1958
Florencja
|
| Wzrost
|
177 cm
|
| Pozycja
|
pomocnik
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1984–1986
|
 Włochy
|
15
|
(4)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Antonio Di Gennaro (ur. 5 października 1958 we Florencji) – włoski piłkarz. Występował na pozycji pomocnika.
Kariera klubowa
Di Gennaro profesjonalną karierę rozpoczynał w ACF Fiorentinie. W debiutanckim sezonie rozegrał tam cztery spotkania w Serie A. W kolejnych trzech sezonach zaliczył łącznie czterdzieści ligowych występów. Nie mogąc wywalczyć sobie miejsca w pierwszym składzie, odszedł do AC Perugii. Wraz z tym klubem zajął piętnaste miejsce w Serie A i spadł do drugiej ligi. Zdecydował się wtedy na odejście do Hellasu Werona, grającego w Serie B, podobnie jak Perugia. Jednak już po jednym sezonie spędzonym na zapleczu ekstraklasy, Di Gennaro wywalczył z Hellasem awans do pierwszej ligi. Regularnie grywał tam w pierwszym zespole, a w 1985 zdobył z klubem mistrzostwo Włoch. Rok później grał w Pucharze Europy, który zakończyli na drugiej rundzie.
W 1988 roku przeszedł do drugoligowego AS Bari. W swoim debiutanckim wywalczył z tym klubem awans do ekstraklasy. Po awansie stracił miejsce w składzie tego zespołu, stając się głównie rezerwowym.
W sezonie 1992/1993 był zawodnikiem SS Barletta Calcio, grającego w Serie C1. W tym zespole zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
Di Gennaro jest byłym reprezentantem Włoch. Był uczestnikiem Mistrzostw Świata w 1986 roku. W drużynie narodowej rozegrał 15 spotkań i strzelił cztery gole.
Bibliografia
