Trębiccy herbu Ślepowron
1765 Płoszcza
25 sierpnia 1834 Łomna
Stanisław Trębicki
Antoni Trębicki (Trembicki) herbu Ślepowron (ur. 1765[1], zm. 25 sierpnia 1834[2] w Łomnie) – prawnik, poseł inflancki na Sejm Czteroletni w 1790 roku[3], pisarz, pamiętnikarz i działacz Kuźnicy Kołłątajowskiej, pionier techniki rolnej (agronom), propagator płodozmianu bezugorowego, założyciel manufaktury maszyn rolniczych w Łomnie, postulator utworzenia wyższej szkoły rolniczej.
Urodził się w rodzinnej Płoszczy (woj. grodzieńskie), jako syn Kazimierza (łowczy kijowski, zm. 1770) i Honoraty z Nietyków. Mąż Zofii Trębickiej z domu Rykaczewskich. Ojciec Stanisława, Kazimierza, Aleksandra, Antoniego i Zofii.
W latach młodości był klientem rodu Radziwiłłów. Około roku 1788 rozpoczął pracę w kancelarii sztabu generalnego wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego. Stanowisko regenta sprawował przez kilka lat, początkowo w stopniu porucznika kawalerii narodowej. W tym okresie (1788) zabiegał o względy m.in.: M. Garnysza i M. Poniatowskiego. W roku 1789, jako adiunkt, brał udział w poselstwie Piotra Potockiego do Konstantynopola (zawrócił z drogi z racji złego znoszenia warunków podróży morskiej, z Korfu 28 grudnia 1789). W czasie Sejmu Czteroletniego występował w obronie miast. 29 kwietnia 1791 roku przyjął obywatelstwo miejskie na Ratuszu Miasta Warszawy[4]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[5]. Członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[6], w którym pełnił funkcję sekretarza[7]. W 1792 przystąpił do konfederacji targowickiej, później złożył akces do insurekcji kościuszkowskiej[8]. Od 1811 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[9].
W 1799 roku nabywa dobra skarbowe Łomna k. Warszawy i urządza tam wzorowe gospodarstwo rolne[10]. Wprowadza nowe techniku uprawy i hodowli. Z czasem powstaje manufaktura urządzeń rolniczych produkujące ze wzorów brytyjskich. Postuluje utworzenie wyższej szkoły rolniczej dla której zapleczem miały być dobra Łomna. Wyższa szkoła powstaje jako: "Instytut Agronomiczny na Marymoncie (1819)".
W XVIII wieku był członkiem czynnym loży wolnomularskiej Świątynia Izis[11].
Pochowany został w rodzinnym grobowcu w Łomnie.
Wśród jego potomków był profesor Stanisław Wincenty Kasznica z synami: działaczem NSZ Stanisławem Kasznicą i żołnierzem Wojska Polskiego Janem Kasznicą[12].
Autor Prawa politycznego narodu polskiego (1789)[13], Odpowiedzi autorowi prawdziwemu uwag Dyzmy Bończy Tomaszewskiego nad konstytucją i rewolucją dnia 3 maja (1792), Opisania Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie oraz O rewolucji roku 1794[14] (wydane w 1967)[15], O gospodarstwie w ugorze, Warszawa 1817.
Swe artykuły, mowy i rozprawy zamieszczał Trębicki w czasopismach: "Gazeta Narodowa i Obca" (1791-1792), "Nowy Pamiętnik Warszawski", "Dziennik Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego" (1812 nr 1-2).
Ponadto, zdaniem F. M. Sobieszczańskiego, Trębicki od roku 1809 miał jakoby spisywać swe dzienniki (które uznano za nieznane).
Szlak im. Antoniego Trębickiego
Lokasi Pengunjung: 3.135.203.206