Antoni Tarnawski (nauczyciel)

Antoni Tarnawski
porucznik piechoty rezerwy porucznik piechoty rezerwy
Data urodzenia

12 czerwca 1902

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1939–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

52 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Antoni Tarnawski (ur. 12 czerwca 1902, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, nauczyciel, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Józefy z Pieniakowskich[1]. Został mianowany podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku. Podczas ćwiczeń rezerwy był dowódcą kompanii[1]. Przydzielony w rezerwie do 52 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Złoczowie[1]. We wrześniu 1939 roku zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego 12 Dywizji Piechoty[1].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej i przebywał w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 roku mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 3286[1].

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[3][4][5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[6][7][8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 557.
  2. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  3. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 119 [dostęp 2024-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  4. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  5. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  6. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  7. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  8. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

Bibliografia