Anton Alaksiejewicz Ramanouski (biał. Антон Аляксеевіч Раманоўскі, ros. Антон Алексеевич Романовский, Anton Aleksiejewicz Romanowski) – białoruski polityk, prezes Białoruskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.
Życiorys
W 1995 roku mieszkał w Mińsku, pełnił funkcję prezesa Białoruskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża. W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Mołodeczańskiego-Północnego Okręgu Wyborczego Nr 199. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[1], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Katastrofy Czarnobylskiej[3]. Był bezpartyjny[1]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[4]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[5].
Przypisy