Anomalia termiczna (lub anomalia temperatury) – w meteorologii i oceanologii to odchylenie temperatury od średniej czasowej lub przestrzennej[1]. Ta różnica (odchylenie) może być obliczona dla konkretnego punktu, regionu, a nawet globu. Może być obliczana zarówno dla atmosfery jak gruntu lub wody na powierzchni Ziemi (w szczególności oceanu) na dowolnych głębokościach / wysokościach. Informacja o wartości anomalii powinna być uzupełniona informacją względem średniej jakiego okresu lub obszaru została obliczona[2][3].
Zastosowanie w klimatologii
W klimatologii anomalię temperatury podaje się najczęściej dla konkretnej lokalizacji (punktu, obszaru, całego globu) w odniesieniu do średniej z wybranego okresu (nazywanego okresem odniesienia, bazowym lub referencyjnym) na ogół liczącego trzydzieści lat[3].
Nie ma jednolitej konwencji doboru okresu referencyjnego. Może on wynikać z dostępności danych pomiarowych lub chęci porównania warunków panujących w dwóch wybranych okresach[3]. Przykładowo w I raporcie podsumowującym IPCC stosowano okres referencyjny 1951-1980[4], w drugim, trzecim, czwartym i piątym 1961-1990[5][6][7][8], a w Biuletynie Monitoringu Klimatu Polski wydawanym w latach 2010-2017 przez IMGW PIB używano okresu bazowego 1971-2000[9].