Ten artykuł dotyczy sportowca. Zobacz też: Andrzej Wnuk – polski przedsiębiorca i samorządowiec, prezydent Zamościa.
Andrzej Wnuk (ur. 4 lutego 1952[1]) – polski pięściarz, medalista mistrzostw kraju.
W sierpniu 1969 roku wziął udział w mistrzostwach Polski juniorów, które odbyły się we Wrocławiu. W finale kategorii 48 kg przegrał z Piotrem Sellinem z Gryfu Wejherowo[2]. W maju 1970 został seniorskim wicemistrzem kraju, przegrywając walkę o złoto z Romanem Rożkiem[3]. W sierpniu zajął drugie miejsce w Spartakiadzie Gwardyjskiej odbywającej się w Bukareszcie (w finale został pokonany przez Stefana Boboca)[4]. W listopadzie tego samego roku reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy juniorów w Miszkolcu – w ćwierćfinale przegrał z Włochem Sabatino de Filippo[5].
W 1971 roku zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w kategorii 51 kg, przegrywając w półfinale z Hubertem Skrzypczakiem[6]. W tym samym roku kolejny raz wziął udział w Spartakiadzie Gwardyjskiej – został zwycięzcą zawodów, które odbyły się we Wrocławiu[7]. W 1972 powtórzył ten sukces w Bułgarii[8]. W 1973 zdobył drugi brązowy medal mistrzostw kraju, tym razem w półfinale został pokonany przez Leszka Borkowskiego[9].
Był wychowankiem i zawodnikiem Stali Zabrze. Reprezentował również barwy Błękitnych Kielce[1].
Przypisy