Andrzej Sikorski (himalaista)

Andrzej Sikorski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1948
Wrocław

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1975
Pakistan

Zawód, zajęcie

dziennikarz, taternik, himalaista

Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Sikorski (ur. 16 stycznia 1948 we Wrocławiu, zm. 29 lipca 1975 w Pakistanie) – polski dziennikarz, taternik i himalaista. Absolwent Wydziału Finansów i Statystyki SGPiS w Warszawie oraz Instytutu Dziennikarstwa UW. Sekretarz redakcji w studenckim Merkuriuszu[1], równolegle w redakcji Życia Gospodarczego. Publicysta ekonomiczno-społeczny.

Obok dziennikarstwa, drugą jego życiową pasją były góry. Działacz ruchu alpinistycznego. Był jednym z założycieli oraz prezesem Federacji Akademickich Klubów Alpinistycznych. Zaczął wspinać się w 1968. W dwa lata później dokonał pierwszego znaczącego przejścia w Tatrach – powtórzenia drogi środkiem północnej ściany Wielkiej Jaworowej Turni. Latem 1971 był uczestnikiem warszawskiej wyprawy w góry Iranu – jednym z najaktywniejszych, o czym świadczą nowe drogi na Alam Kuhu i Bisutunie[2]. Rok później wziął udział w warszawskiej wyprawie w Hindukusz – gdzie zdobył dziewicze pięciotysięczniki[3]. W 1975 został zaproszony do udziału we wrocławskiej wyprawie w Karakorum. Przyniosła mu ona życiowy sukces – pierwsze wejście na ośmiotysięczny Falchan Kangri Środkowy (Broad Peak Middle, 8011 m), a dzień później – 29 lipca – śmierć podczas zejścia ze szczytu[4].

Z żoną Teresą Sikorską miał córkę Dorotę, która wyszła za mąż za Aleksandra Potockiego.

Ważniejsze wyprawy

  • Wielka Jaworowa Turnia – II przejście drogi Kurczaba, 02.08.1970[5]
  • Zerd Kuh – I wejście północno-zachodnią grzędą, 18.08.1971[6]
  • Kuh i Bisutun – I wejście centralnym kuluarem północnej ściany, 01-03.09.1971
  • W82 i W81 – trawersowanie dziewiczych szczytów 5900 i 5980 m, z wejściem północno-wschodnim filarem, 14-15.08.1972[7]
  • Noszak – wejście zachodnią grzędą, 23.08.1972
  • Bżeduch – I wejście prawym filarem północno-zachodniej ściany, 13.08.1973
  • Czegietkarabaszy – I wejście lewym żebrem południowo-wschodniej ściany, 16.08.1973
  • Mur Bezingi – trawersowanie, 21.07 – 04.08.1974[8]
  • Falchan Kangri Środkowy (Broad Peak Middle, 8016 m) – I wejście na wierzchołek, I polskie wejście na szczyt ośmiotysięczny, 05-28.07.1975[9]

Przypisy

  1. ↑ Merkuriusz, miesięcznik studencki, Nr 7 (85) październik 1975, s. 1.
  2. ↑ Kazimierz Jacek Rusiecki: Wyprawa w góry Iranu. Taternik nr 1/1972. s. 11. [dostęp 2015-06-20].
  3. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/315844.pdf str. 101.
  4. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/315600.pdf str. 133.
  5. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/329697.pdf str. 11.
  6. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/315844.pdf str 11.
  7. ↑ Janusz Kurczab: Historia polskiego wspinania – Hindukusz Cz. II. wspinanie.pl, 2009-10-15. [dostęp 2015-06-20].
  8. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/315591.pdf str. 66.
  9. ↑ http://pza.org.pl/download/taternik/333090.pdf str. 19.