Andre Dirrell

Andre Dirrell
Pseudonim	Matrix
Data i miejsce urodzenia	7 września 1983 ; Flint, Michigan
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	185 cm
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	super średnia
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	29
Zwycięstwa	26
Przez nokauty	16
Porażki	3
Remisy	0
Nieodbyte	0
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	↑ Bilans walk aktualny na 3 marca 2018. ;

Andre Dirrell (ur. 7 września 1983 w Flint Michigan) — amerykański bokser, brązowy medalista olimpijski z Aten 2004 w boksie w wadze średniej.

Kariera amatorska

Był wyróżniającym się bokserem amatorskim, wygrał mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w 2003 roku, Wystąpił również w Igrzyskach Panamerykańskich w 2003 roku. W 2004 roku wywalczył kwalifikacje na igrzyska Olimpijskie w Atenach gdzie zdobył brązowy medal w wadze średniej.

Kariera zawodowa

Andre na zawodowych ringach zadebiutował 27 stycznia 2005 a jego przeciwnikiem był Carlos Jones, Andre Dirrell wygrał przez techniczny nokaut w ostatniej czwartej rundzie. Walczył również z takimi przeciwnikami jak Curtis Stevens, Anthony Hanshaw czy Victor Oganov.

Super Six

Andre Dirrell przystąpił do turnieju Super Six razem z Arthur Abraham, Andre Ward, Carl Froch, Mikkel Kessler oraz Jermain Taylor. Pierwszą walkę w ramach turnieju stoczył 17 października 2009 a jego przeciwnikiem był mistrz WBC Carl Froch. Pojedynek zakończył się niejednogłośnym zwycięstwem Frocha gdzie wielu uznało ten werdykt za kontrowersyjny^[1]. Kolejny pojedynek Andre stoczył 27 marca 2010 a jego przeciwnikiem był były mistrz IBF wagi średniej Arthur Abraham. W tym pojedynku Abraham w czwartej rundzie po raz pierwszy w karierze znalazł się na deskach, w jedenastej rundzie Dirrell poślizgnął się i upadł na kolano a w tym czasie Abraham zadał cios podbródkowy. Sędzia przerwał pojedynek i przyznał zwycięstwo Dirrellowi przez dyskwalifikacje Abrahama. do czasu przerwania pojedynku Dirrell wysoko prowadził na punkty u wszystkich sędziów^[2].. 7 października Andre Dirrell wycofał się z turnieju z powodu problemów neurologicznych^[3].

Dalsza kariera

Na ring powrócił dopiero 30 grudnia 2011 pokonując przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Darryla Cunninghama^[4].

23 maja 2015 w Bostonie przegrał jednogłośnie na punkty 112:114, 109:117 i 112:114 z Brytyjczykiem Jamesem DeGale'em (21-1, 14 KO) pojedynek o tytuł mistrza świata federacji IBF kategorii super średniej^[5].

Przypisy

↑ Dean Parr: Carl Froch Beats Andre Dirrell. suite101.com. [dostęp 2009-10-17]. (ang.).
↑ Dirrell pokonał Abrahama. ringpolska.pl. [dostęp 2010-03-28]. (ang.).
↑ Andre Dirrell zakończy karierę?. ringpolska.pl. [dostęp 2010-10-07]. (ang.).
↑ Szybka wygrana Andre Dirrella. ringpolska.pl. [dostęp 2010-10-07]. (ang.).
↑ DeGale i Dirrell po walce plus fotorelacja. Bokser.org, 24 maja 2015. [dostęp 2015-05-24]. (pol.).