Anatolij Jahorawicz Małachouski (biał. Анатолій Ягоравіч Малахоўскі, ros. Анатолий Егорович Малаховский, Anatolij Jegorowicz Małachowski; ur. 1 stycznia 1945 w Kopiejsku) – białoruski sędzia, prokurator i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.

Urodził się 1 stycznia 1945 roku w Kopiejsku, w obwodzie czelabińskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W latach 1964–1967 służył w szeregach Armii Radzieckiej. W latach 1967–1968 był marynarzem w zarządzie „Murmansield” w Rosyjskiej FSRR. W 1972 roku ukończył Wołgogradzką Wyższą Szkołę Śledczą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, uzyskując wykształcenie prawoznawcy. W latach 1972–1991 pracował jako sędzia śledczy, starszy sędzia śledczy, zastępca komendanta, komendant rejonowego komisariatu milicji w obwodzie murmańskim Rosyjskiej FSRR i obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR. W latach 1980–1981 i 1982–1984 służył w radzieckim kontyngencie wojskowym w Afganistanie. W latach 1994–1996 był sędzią Kościukowickiego Sądu Rejonowego na Białorusi. Od 1997 roku był prokuratorem rejonu kościukowickiego^[1].

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z kościukowickiego okręgu wyborczego nr 169^[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego^[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi^[4]. Był bezpartyjny^[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Kirgizji^[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[6]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych^[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły^[7]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

• Dwa ordery bojowe^[1];
• siedem medali^[1];
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi (5 maja 1999) – za aktywny udział w ruchu międzynarodowym i w związku z dziesięcioleciem wyprowadzenia wojsk radzieckich z Afganistanu^[8].

Anatolij Małachouski jest żonaty, ma dwoje dzieci^[1].

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.