PROFILPELAJAR.COM

Anatolij Jabłokow
Анатолий Юрьевич Яблоков
Zawód, zajęcie	prawnik
Miejsce zamieszkania	Moskwa
	Odznaczenia

Anatolij Jurjewicz Jabłokow (ros. Анатолий Юрьевич Яблоков) – rosyjski prawnik, w latach 1990–1994 prokurator rosyjskiej Głównej Prokuratury Wojskowej, początkowo zastępca przewodniczącego, a od 1992 roku przewodniczący grupy śledczej prowadzącej śledztwo sprawie zbrodni katyńskiej^[1], podpułkownik Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej^[2], obecnie adwokat w Moskwie^[3].

Latem 1994 roku zamknął rosyjskie śledztwo w sprawie zbrodni katyńskiej, umarzając sprawę z powodu śmierci winnych^[4]. W decyzji o umorzeniu stwierdził, że Józef Stalin i jego bliscy współpracownicy, członkowie Biura Politycznego WKP(b) – Mołotow, Woroszyłow, Kalinin, Kaganowicz, Mikojan i Beria – także szefowie NKWD – Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego i MGB ZSRR oraz wykonawcy egzekucji są winni zbrodni przeciwko pokojowi, zbrodni wojennej i zbrodni przeciwko ludzkości, czyli zbrodni z artykułu 6 § a,b określonych w Statucie Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze, oraz winni ludobójstwa obywateli polskich^[4]^[5]. Za winnych uznał także dopuszczających się fałszerstw członków radzieckiej Komisji Burdenki, twórców fałszywego aktu oskarżenia w sprawie katyńskiej przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze oraz wszystkich ukrywających zbrodnię katyńską do upadku ZSRR^[4]. Decyzja Anatolija Jabłokowa została zakwestionowana przez kierownictwo rosyjskiej Głównej Prokuratury Wojskowej i Prokuratury Generalnej Federacji Rosyjskiej; śledztwo powierzono innemu prokuratorowi, któremu zlecono zmianę kwalifikacji prawnej czynu na „nadużycie władzy”^[4]. W 1994 roku Anatolij Jabłokow musiał odejść z prokuratury wojskowej i armii^[3], po czym zaczął pracować jako adwokat^[6].

Anatolij Jabłokow jest współautorem książki „Katyń: zbrodnia chroniona tajemnicą państwową”, wydanej w 1998 roku w Polsce (ISBN 83-05-13034-7)^[7] (pozostali autorzy tej książki to Inessa Jażborowska i Jurij Zoria), a także współautorem książki Syndrom katyński w stosunkach polsko-radzieckich i polsko-rosyjskich (ros. Катынский синдром в советско-польских и российско-польских отношениях, wyd. 1 Moskwa 2001, ISBN 5-8243-0197-2; wyd. 2 Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1087-0)^[8] (pozostali autorzy tej książki to Inessa Jażborowska i Walentina Parsadanowa).

W kwietniu 2009 roku opublikował na łamach rosyjskiego dziennika „Nowaja Gazieta” artykuł pt. Beria wyznaczony na winnego, dotyczący mordu NKWD na polskich oficerach w 1940 roku, w którym stwierdził m.in., że „Stalin i członkowie Politbiura WKP(b), którzy podjęli obowiązkową do wykonania decyzję o rozstrzelaniu Polaków, uniknęli moralnej odpowiedzialności za tę ciężką zbrodnię”^[9]. Artykułem tym poczuł się urażony wnuk Józefa Stalina, Jewgienij Dżugaszwili, mieszkający w Tbilisi, który skierował powództwo przeciwko Anatolijowi Jabłokowowi, „Nowej Gazietie” i rosyjskiemu Stowarzyszeniu „Memoriał” (artykuł ukazał się w dodatku historycznym redagowanym we współpracy z „Memoriałem”), domagając się przeprosin i odwołania ocen, które w jego opinii „krzywdziły Stalina”, lecz jego powództwo zostało odrzucone przez Sąd Rejonowy w Moskwie^[10], po czym orzeczenie to zostało utrzymane w mocy przez Moskiewski Sąd Miejski^[11].