Analiza kutykularna

Schematyczny przekrój poprzeczny przez liść rośliny okrytonasiennej: widoczne między innymi kutykule na górnej i dolnej powierzchni liścia

Analiza kutykularna (ang. cuticle analysis) – metoda badawcza w paleobotanice, polegająca na badaniu mikromorfologii powierzchni epidermy (przede wszystkim liści) dzięki zachowywaniu się kutykul jako skamieniałości[1].

Analizy kutykularnej używa się przy oznaczaniu roślin kopalnych: szczegóły unerwienia oraz budowa aparatów szparkowych mają duże znaczenie w taksonomii roślin[2][3]. Ponadto analiza kutykularna może służyć do badania dawnych zmian klimatycznych, ponieważ gęstość aparatów szparkowych na liściu jest w pewnej mierze zależna od proporcji dwutlenku węgla w atmosferze[4], a także do estymowania wysokości nad poziomem morza, z której pochodzą badane flory kopalne[5].

Jednym z paleobotaników, którzy rozwinęli i konsekwentnie stosowali tę metodę, był Zlatko Kvaček[6].

Przypisy

  1. ↑ Sławomir Florjan, Grzegorz Worobiec, Skamieniałości roślinne: zarys tafonomii roślin, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera Polskiej Akademii Nauk, 2016, ISBN 978-83-62975-32-7 [dostęp 2024-12-31].
  2. ↑ David L. Dilcher, Approaches to the identification of angiosperm leaf remains, „The Botanical Review”, 40 (1), 1974, s. 1–157, DOI: 10.1007/BF02860067, ISSN 1874-9372 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
  3. ↑ Salvia García Álvarez i inni, Taxonomic differences between Pinus sylvestris and P. uncinata revealed in the stomata and cuticle characters for use in the study of fossil material, „Review of Palaeobotany and Palynology”, 155 (1), 2009, s. 61–68, DOI: 10.1016/j.revpalbo.2009.01.002, ISSN 0034-6667 [dostęp 2024-12-31].
  4. ↑ Gregory Retallack, Atmospheric CO2 from fossil plant cuticles, „Nature”, 415 (6867), 2002, s. 38–38, DOI: 10.1038/415038b, ISSN 1476-4687 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
  5. ↑ Lenny L.R. Kouwenberg, Rebekah R. Hines, Jennifer C. McElwain, A new transfer technique to extract and process thin and fragmented fossil cuticle using polyester overlays, „Review of Palaeobotany and Palynology”, 145 (3), 2007, s. 243–248, DOI: 10.1016/j.revpalbo.2006.11.002, ISSN 0034-6667 [dostęp 2024-12-31].
  6. ↑ Zlatko Kvaček (1937 – 2020) – International Organisation of Palaeobotany [online] [dostęp 2024-12-31] (ang.).