5 lipca 1945 rząd Republiki Chińskiej wycofał uznanie dla polskiego rządu na emigracji i uznał Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej w Warszawie. Oznaczało to likwidację ambasady w Chongqingu. Ambasada reprezentująca władze komunistyczne przeniosła się do Nankinu. Po proklamowaniu Chińskiej Republiki Ludowej, 4 października 1949 rząd polski uznał stosunki dyplomatyczne z rządem Republiki Chińskiej za nieistniejące. 7 października 1949 oficjalnie nawiązano stosunki dyplomatyczne między Polską a ChRL[2].
Siedzibę ambasady formalnie przeniesiono do Pekinu w lutym 1950. W czerwcu 1950 pierwszy ambasador Polski w ChRL Juliusz Burgin złożył listy uwierzytelniające. Oba państwa otworzyły także konsulaty generalne. W latach 1951–1954 funkcjonował polski konsulat w Tianjinie. W 1954 otwarto konsulat w Szanghaju, a w 1955 w Kantonie. ChRL w 1958 otworzyła konsulat generalny w Gdańsku[2].
↑Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 16 czerwca 2023 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2023 r. poz. 612).