Syn Edwarda Karola (1835–1903) i Anny z Hoserów (1851–1931), brat Jerzego, Edwarda i Emiliana (1888–1973), inżyniera chemii. Ukończył studia politechniczne w Zwickau. Był specjalistą z zakresu silników spalinowych, prowadził przedstawicielstwo firm samochodowych: Laurin & Klement, Ford. Funkcjonariusz łącznikowy przy ochronie mostów Straży Obywatelskiej w Warszawie. W 1919 należał do założycieli Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich oraz Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W latach 1921–1926 był wiceprezesem Klubu Sportowego Polonia Warszawa.
W czasie II wojny i przez następne kilka lat prowadził gospodarstwo rolno-ogrodnicze w Żbikowie. Po wojnie w latach 1946–1952 prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego, w latach 1948–1950 prezes Związku Polskich Związków Sportowych, którego w 1922 był współorganizatorem. Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1948 był przewodniczącym polskiej reprezentacji.