Alfabet osmański (osm. الفبا, elifbâ) – wersja alfabetu perskiego używana dla języka osmańskiego w czasach Imperium Osmańskiego oraz wczesnym stadium Republiki Turcji, aż do zaadaptowania alfabetu łacińskiego do języka tureckiego. Zmianę przyjęto oficjalnie ustawą nr 1353, Prawo przyjęcia i używania alfabetu tureckiego, uchwaloną w listopadzie 1928. Weszła ona w życie z początkiem 1929, całkowicie zastępując alfabet osmański.
| Pozycja izolowana
|
Na końcu słowa
|
W środku słowa
|
Na początku słowa
|
Nazwa
|
Obecna litera
|
| ﺍ |
ﺎ |
– |
elif |
a, e
|
| ﺀ |
– |
hemze |
', a, e, i, u, ü
|
| ﺏ |
ﺐ |
ﺒ |
ﺑ |
be |
b
|
| ﭖ |
ﭗ |
ﭙ |
ﭘ |
pe |
p
|
| ﺕ |
ﺖ |
ﺘ |
ﺗ |
te |
t
|
| ﺙ |
ﺚ |
ﺜ |
ﺛ |
se |
s
|
| ﺝ |
ﺞ |
ﺠ |
ﺟ |
cim |
c
|
| ﭺ |
ﭻ |
ﭽ |
ﭼ |
çim |
ç
|
| ﺡ |
ﺢ |
ﺤ |
ﺣ |
ha |
h
|
| ﺥ |
ﺦ |
ﺨ |
ﺧ |
hı |
h
|
| ﺩ |
ﺪ |
– |
dal |
d
|
| ﺫ |
ﺬ |
– |
zel |
z
|
| ﺭ |
ﺮ |
– |
re |
r
|
| ﺯ |
ﺰ |
– |
ze |
z
|
| ﮊ |
ﮋ |
– |
je |
j
|
| ﺱ |
ﺲ |
ﺴ |
ﺳ |
sin |
s
|
| ﺵ |
ﺶ |
ﺸ |
ﺷ |
şın |
ş
|
| ﺹ |
ﺺ |
ﺼ |
ﺻ |
sat, sad |
s
|
| ﺽ |
ﺾ |
ﻀ |
ﺿ |
dat, dad |
d, z
|
| ﻁ |
ﻂ |
ﻄ |
ﻃ |
tı |
t
|
| ﻅ |
ﻆ |
ﻈ |
ﻇ |
zı |
z
|
| ﻉ |
ﻊ |
ﻌ |
ﻋ |
ayın |
'a, h
|
| ﻍ |
ﻎ |
ﻐ |
ﻏ |
gayın |
g, ğ
|
| ﻑ |
ﻒ |
ﻔ |
ﻓ |
fe |
f
|
| ﻕ |
ﻖ |
ﻘ |
ﻗ |
kaf |
k
|
| ﻙ |
ﻚ |
ﻜ |
ﻛ |
kef |
k, g, ğ, n
|
| ﮒ |
ﮓ |
ﮕ |
ﮔ |
gef |
g, ğ
|
| ﯓ |
ﯔ |
ﯖ |
ﯕ |
nef, sağır kef |
n
|
| ﻝ |
ﻞ |
ﻠ |
ﻟ |
lam |
l
|
| ﻡ |
ﻢ |
ﻤ |
ﻣ |
mim |
m
|
| ﻥ |
ﻦ |
ﻨ |
ﻧ |
nun |
n
|
| ﻭ |
ﻮ |
– |
vav |
v, o, ö, u, ü
|
| ﻩ |
ﻪ |
ﻬ |
ﻫ |
he |
h, e, a
|
| ﻻ |
ﻼ |
– |
lamelif |
la
|
| ﻯ |
ﻰ |
ﻴ |
ﻳ |
ye |
y, ı, i
|