Pochodził z ubogiej łotewskiej rodziny chłopskiej. Początkowo był robotnikiem rolnym, następnie pracował na kolei. W czasie rewolucji 1905 r. brał udział w strajkach i chłopskim powstaniu zbrojnym na Łotwie[1]. W 1907 r. został powołany do służby wojskowej w 3 Piernowskim pułku grenadierów, po czym został w wojsku i ukończył szkołę podchorążych w 1912 r. Podczas I wojny światowej dosłużył się stopnia porucznika i trzykrotnie został odznaczony krzyżem św. Jerzego[1]. Po rewolucji lutowej został przez żołnierzy wybrany na nowego dowódcę pułku[1].
Kompleks pomnikowy w Kamieńsku Szachtyńskim, gdzie został pochowany Aleksandr Stiepiń
Stiepiń zmarł w lutym 1920 r. na tyfus[1], padając ofiarą epidemii, która na początku 1920 r. dotknęła jednostki Armii Czerwonej prowadzące działania ofensywne przeciwko cofającym się na południe Siłom Zbrojnym Południa Rosji[6].
Został pochowany na Placu Pracy (Płoszczad' Truda) w Kamieńsku Szachtyńskim. Następnie w miejscu tym wzniesiono pomnik bohaterów rewolucji i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej[1]. W mieście znajduje się również ulica jego imienia[1].
