Aleksandr Ponomariow (ros. Александр Пономарев) – rosyjski kierowca wyścigowy.
Biografia
W 1981 roku zadebiutował w Sowieckiej Formule Easter, zajmując 33. miejsce na koniec sezonu[1]. Ścigał się wówczas samochodem własnej konstrukcji, oznaczonym jako ASK, napędzanym silnikiem Łady, natomiast jego sponsorem był WAZ[2][3]. Rok później zajął siedemnaste miejsce[4]. W sezonie 1983 rozpoczął korzystanie z Estonii 20, którą zmodyfikował poprzez zastosowanie nowej owiewki[5]. Tym samochodem Ponomariow zdobył mistrzostwo Rosyjskiej FSRR, a w mistrzostwach ZSRR zdobył dwa podia i trzecie miejsce na koniec sezonu[6][7]. Rok później po odniesieniu dwóch zwycięstw został mistrzem kraju[8]. W tym samym roku Ponomariow zadebiutował w Pucharze Pokoju i Przyjaźni podczas rundy na torze Bikernieki, jednakże wyścigu nie ukończył[9]. W sezonie 1985 kierowca zajął czwarte miejsce w mistrzostwach ZSRR oraz ósme w Pucharze Pokoju i Przyjaźni[10]. Od roku 1986 Ponomariow używał Estonii 21M z monokokiem[11]. Radziecki zawodnik do 1987 nie odnosił jednak tym pojazdem większych sukcesów[12][13]. W roku 1988 został jednakże mistrzem Rosyjskiej FSRR oraz II wicemistrzem ZSRR[14][15].
W roku 1989 Ponomariow zadebiutował w Formule Mondial. Rywalizował wówczas pojazdem ASK zbudowanym w WAZ z nadwoziem opartym na Estonii 21.10, jak również zupełnie nową karoserią[16]. W sezonie 1990 zawodnik zajął tym pojazdem trzecie miejsce w klasyfikacji Formuły Mondial[17]. W 1991 roku korzystał z Estonii 25[18]. Po rozpadzie ZSRR Ponomariow uczestniczył m.in. w wyścigach na lodzie i Pucharze Łady[19][20].
Wyniki
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
Wyświetl szablon na nowej stronie
|
| Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
| Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
| Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
| Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
| Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
| Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
| Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
| Nie prekwalifikował się (NPK)
|
| Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
| Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
| Wykluczony (WYK/EX)
|
| Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
| Kontuzjowany (K/INJ)
|
| Wyścig odwołany (OD/C)
|
| Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
| Nie przybył (NP/DNA)
|
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
| Nie został zgłoszony (–)
|
| Pogrubienie
|
Start z pole position
|
| Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
| †
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
| *
|
Sezon w trakcie
|
| 1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
| Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Puchar Pokoju i Przyjaźni
| Rok
|
Zespół
|
Samochód
|
Silnik
|
Wyniki w poszczególnych eliminacjach
|
Pkt.
|
Msc.
|
| 1989
|
|
|
|
|
|
|
0
|
NS
|
| DOSAAF Togliatti
|
ASK
|
Łada
|
-
|
NU
|
NU
|
| 1990
|
|
|
|
|
|
|
86
|
3
|
| DOSAAF Togliatti
|
ASK
|
Łada
|
NU
|
5
|
2
|
| 1991
|
|
|
|
|
|
|
46
|
9
|
| DOSAAF Togliatti
|
Estonia 25
|
Łada
|
NU
|
2
|
NU
|
Przypisy
