Aleksander Bobowski (ur. 23 listopada 1918 w Dybkach-Grabniaku^[1], zm. 19 grudnia 2007) – polski muzykant, skrzypek ludowy z Puszczy Białej, podporucznik Wojska Polskiego.

Grał od 10. roku życia, początkowo bazując na śpiewach matki. Uczył się od wuja, skrzypka, któremu grał na basetli. Umiał grać na skrzypcach, klarnecie i ligawce. W latach 1928–1973 grał na ponad 1000 zabaw i wesel w okolicach Długosiodła, Poręby i Broku, dodatkowo w latach 1948–1957 w okolicach Pasłęka, gdzie mieszkał. W czasie okupacji aresztowany za udział w AK, przez ponad 2 lata był przetrzymywany w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych (Pawiak, Majdanek, Buchenwald, Dora, Bergen-Belsen)^[1][2].

Po zakończeniu kariery muzykanckiej w 1973 pracował jako portier w szpitalu przy ul. Inflanckiej w Warszawie. Od 1973 mieszkał w Płochocinie pod Warszawą. Powrócił do muzyki w 1995^[2].

Jest laureatem Nagrody im. Oskara Kolberga (2004) oraz trzykrotnym laureatem Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych (Złota Baszta 1996, I nagroda w kategorii solistów, II nagroda z Kapelą Braci Krucińskich)^[1].

• Aleksander Bobowski z Dybek w Puszczy Białej – portret muzykanta (edycja limitowana wyd. In Crudo – Dom Tańca, CD6 2003)^[1]

• Remigiusz Mazur-Hanaj, Aleksander Bobowski – skrzypek z Kurpiów Białych, „Twórczość Ludowa” nr 2/1997
• Tatiana Piecuch, Aleksander Bobowski – skrzypek z Puszczy Białej, praca magisterska, 2003, IM KUL, promotorka prof. Anna Czekanowska

• Aleksander Bobowski grający na skrzypcach – nagranie z 2001
• Skrzypek Marcin Drabik o muzyce kurpiowskiej i Aleksandrze Bobowskim