Aleja Powstańców Śląskich w Krakowie

aleja Powstańców Śląskich
Podgórze
Ilustracja
Widok z kładki pieszej, na północny wschód
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

1,5 km

Przebieg
ul. Powstańców Wielkopolskich
ul. Henryka Kamieńskiego
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „aleja Powstańców Śląskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „aleja Powstańców Śląskich”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Powstańców Śląskich”
Ziemia50°02′18,0″N 19°57′07,0″E/50,038333 19,951944
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleja Powstańców Śląskich – aleja przelotowa znajdująca w Krakowie, w dzielnicy XIII Podgórze, w Podgórzu. Jest jedną z ulic tworzących II obwodnicę Krakowa.

Historia

Nowa arteria przelotowa, zbudowana została częściowo w miejscu ul. Czyżówki, pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku, w celu usprawnienia komunikacji drogowej z Nową Hutą[1]. W fazie projektowania i budowy nazywana była ul. Telewizyjną z powodu tego, że przebiega u stóp położonego na Krzemionkach ośrodka Telewizji Kraków, a oficjalną nazwę otrzymała w 1980 roku i brzmiała ona początkowo ul. lnwalidów Wojennych. W 1991 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy nazwę Powstańców Śląskich, dla upamiętnienia ludzi walczących w powstaniach śląskich[1].

Przebieg

Ulica rozpoczyna swój bieg jako przedłużenie alei Powstańców Wielkopolskich na estakadzie im. Obrońców Lwowa, zaś kończy się pod kładką nad którą biegnie ulica Henryka Kamieńskiego. Przedłużeniem w kierunku południowym alei Powstańców Śląskich, jest ulica ks. Józefa Tischnera. Ulica mierzy około 1,5 km długości[1].

Infrastruktura

Aleja Powstańców Śląskich składa się z dwóch trójpasmowych ulic rozdzielonych od siebie pasem zieleni. Drogą przebiega wzdłuż torowiska dla pociągów. Przy ulicy znajduje się przystanek kolejowy – „Kraków Podgórze”[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 129. ISBN 83-85579-48-6.
  2. ↑ Mapy i schematy KMK. [w:] Zarząd Transportu Publicznego w Krakowie [on-line]. ztp.krakow.pl. [dostęp 2023-12-17]. (pol.).

Bibliografia

  • Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-48-6.
  • Kieszonkowy atlas Krakowa – wersja z 2007