Albert Saksończyk także Albert von Rickmersdorf (ur. 1316, zm. 8 lipca1390[1]) – filozof, biskup Halberstadt, nominalista, arystotelik, profesor uniwersytetu w Paryżu, założyciel i pierwszy rektor uniwersytetu w Wiedniu.
Questiones subtilissime in libros de caelo et mundo, 1492
Wykształcenie
Studiował w Pradze od 1349, by w 1351 uzyskać tytuł magistra sztuk wyzwolonych; studiował też teologię. W latach 1353–1362 był rektorem uniwersytetu w Paryżu i wykładał tam, póki nie zakazano tego nominalistom. Założył uniwersytet w Wiedniu i w 1365 został jego rektorem. Rok później mianowano go biskupem Halberstadt[2]. Był uczniem Jeana Buridana[3].
Dorobek
Nie zostawił po sobie prac z zakresu teologii, za to znane są jego dzieła z zakresu fizyki, logiki, matematyki, etyki[4] i pisma psychologiczne. Znany jest też jego dorobek na polu polityki i ekonomii[5] oraz geologii[6].
↑M. Nawracała-Urban, Albert z Saksonii, [w:] Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 1, Lublin 2000, s. 156-157
↑P. Böhner, E. Gilson, Historia filozofii chrześcijańskiej, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1962, s.601
↑E. Gilson, Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich, przeł. S. Zalewski, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1987, s. 459 ISBN 83-211-0453-3
↑JanJ.LegowiczJanJ., Zarys historii filozofii. Elementy doksografii, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980, s. 261, ISBN 83-214-0168-6, OCLC749143671.
↑Z. Kuksewicz, Zarys filozofii średniowiecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973, s. 404.
Bibliografia
M. Nawracała-Urban, Albert z Saksonii, [w:] Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 1, Lublin 2000, s. 156-157.
