Abū Isḥāq Muḥammad ibn Hārūn ibn Muḥammad ibn Hārūn al-Muhtadī bi-ʾLlāh (arab. أبو إسحاق محمد بن هارون الواثق), znany lepiej pod tytułem królewskim al-Muhtadī bi-ʾLlāh (arab. المهتدي بالله, Prowadzony przez Boga; ur. 833 w Bagdadzie, zm. 21 czerwca 870 w Samarze) – czternasty kalif Abbasydów.
Historia
Al-Muhtadi był uważany za człowieka pobożnego i został intronizowany jako kalif przez zabójców Al-Mu’tazza (866–869)[1]. Wbrew oczekiwaniom nie działał w roli marionetki tureckich strażników, lecz starał się wykorzystać rywalizację pomiędzy ich oficerami. Ponieważ jednak nie miał władzy w Samarze, został zamordowany 21 czerwca 870 roku[1]. Ostatecznym impulsem było prawdopodobnie to, że otoczył się wojskowymi nietureckimi, w tym Maghāribą i Farāghiną, które zostały szybko wyeliminowane przez wojska tureckie. Bez ochrony kalif uciekł na ulice Samarry, gdzie został aresztowany i natychmiast stracony[2].
Życie prywatne
Ojcem Al-Muhtadiego był jeden z poprzednich kalifów Al-Wasik. Matką przyszłego kalifa była rzymska niewolniczka, Qurba[3].
Przypisy
Bibliografia
- Clifford Edmund Bosworth: al-Muʿtazz bi ’Llāh. W: Clifford Edmund Bosworth, Emeri van Donzel, Wolfhart Heinrichs, Charles Pellat: Encyclopedia of Islam. T. VII. New Edition, 1993. DOI: 10.1163/1573-3912_islam_SIM_5668. ISBN 978-90-04-09419-2. (ang.).
- Matthew Gordon: The Breaking of a Thousand Swords: A History of the Turkish Military of Samarra (A.H. 200–275 / 815–889 C.E.). Albany: 2001. ISBN 0-7914-4795-2. (ang.).
- Hugh N. Kennedy: The Prophet and the Age of the Caliphates. The Islamic Near East from the sixth to the eleventh century. Londyn: Longman, 2004. ISBN 0-582-40525-4. (ang.).
