Budynek Akademii Straki obejmuje również ogród stworzony pod nadzorem Františka Thomayera[1].
Akademia Straki
Historia
Nazwę budynkowi nadała tajna rada cesarska hrabiego Jana Petra Straki z Nezabylic[4]. W 1710 przekazał on swój majątek fundacji na rzecz edukacji biednych potomków czeskiej szlachty[2]. Jednakże interwencja administracyjna rządu wiedeńskiego utrudniała spełnienie ostatniej woli hrabiego[4]. Stypendyści otrzymywali wprawdzie wsparcie finansowe, ale sama akademia została otwarta dopiero w 1897[5].
Reprezentacyjny neobarokowy budynek akademii został zaprojektowany przez architekta Václava Roštlapila i miał jak na tamte czasy luksusowe i nowoczesne wyposażenie. Budowa kompleksu trwała pięć lat (1891–1896)[2], a jego powierzchnia osiągnęła 4000 m²[6]. Przylegający ogród ma 17 000 m²[6]. Koszty związane z budową przekroczyły milion koron[7]. W tym czasie rozebrano kaplicę św. Ignacego[8].
Na parterze budynku znajdowały się gabinety, administracja oraz sala z pomocami dydaktycznymi[9]. Pierwsze i drugie piętro były przeznaczone dla studentów[9]. Znajdowały się tutaj pokoje do nauki, sypialnie i kaplice. Budynek został wyposażony w centralne ogrzewanie (jako pierwszy budynek w Pradze), łaźnie z basenem oraz salę gimnastyczną. Miał również własny szpital[10][11].
Po likwidacji szpitala i utworzeniu Czechosłowacji w 1918 sytuacja w Akademii Straki uległa zmianie: władze potrzebowały pomieszczeń dla pracowników nowo tworzonych organów państwa, a jednocześnie doszło do zniesienia szlachectwa[1]. Część budynku została przejęta przez instytucje administracji państwowej (Ministerstwo Zasobów Ludowych, Ministerstwo Obrony Narodowej i Urząd Statystyczny). Większą część budynku przejął Centralny Związek Studentów Czechosłowackich. Mieściła się tutaj biblioteka akademicka związku, archiwum, a później Dom Akademicki[3]. Formalnie budynek nadal należał do Fundacji Straki, która pobierała symboliczny czynsz i ponosiła koszty wszelkich napraw i konserwacji, do czasu jej likwidacji decyzją z 25 maja 1938[4].
Od kwietnia 1939 z budynków Akademii Straki zaczął korzystać Rząd Protektoratu Czech i Moraw[1]. W latach 1939–1941 odbywały się tu prace budowlane rozpoczęte przez Ladislava Machonia. Zwiastowały one chęć dalszego użytkowania budynku. W styczniu 1942 nazistowski sąd specjalny (Sondergericht) nabył teren Akademii[4].
Po wojnie (od 15 maja 1945) budynek służył celom rządowym[4]. Akademia stała się siedzibą rządu i pierwszego powojennego premiera Czechosłowacji, Zdenka Fierlingera. Była nią do rozpadu Czechosłowacji w 1993.
Obecnie w budynku mieści się Biuro Rządu Republiki Czeskiej[4].
Zdeněk Bezecný. Die Akademie des Grafen Straka w: Ivo Cerman, Luboš Velek. Adelige Ausbildung. Die Herausforderung der Aufklärung und die Folgen. München: Martin Meidenbauer, 2006. Svazek Studien zum mitteleuropäischen Adel. 1.. S. 169–174.
Lucie Wittlichová. Sto let Strakovy Akademie. Lucie Wittlichova. Dějiny a současnost. 1997, vol. 19, nr 2, s. 33–37.
Alena Wagnerová, Sidonie Nádherná a konec střední Evropy. Wydawca Argo. 2010, s. 40–41.
