Aeroklub Pomorski w Toruniu

Aeroklub Pomorski im. gen. pil. St. Skalskiego w Toruniu
Ilustracja
Siedziba Aeroklubu Pomorskiego
Państwo

 Polska

Siedziba

Lotnisko Toruń

Data założenia

1935

Rodzaj stowarzyszenia

aeroklub

Profil działalności

lotnicza

Prezes

Jerzy Wiśniewski

Powiązania

Aeroklub Polski

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Pomorski im. gen. pil. St. Skalskiego w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Pomorski im. gen. pil. St. Skalskiego w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Pomorski im. gen. pil. St. Skalskiego w Toruniu”
Ziemia53°01′39″N 18°33′37″E/53,027500 18,560278
Strona internetowa

Aeroklub Pomorski im. gen. pil. St. Skalskiego w Toruniu – jeden z aeroklubów regionalnych z siedzibą w Toruniu, wchodzących w skład Aeroklubu Polskiego. Siedziba Aeroklubu mieści się przy ul. 4 Pułku Lotniczego 17[1]. Patronem aeroklubu jest polski as myśliwski okresu II wojny światowej Stanisław Skalski[2].

Historia

Aeroklub powstał w 1935 roku[3] z inicjatywy członków koła szybowcowego: Z. Dobrzyckiego, Jana Getlera-Gintlera i kpt. pil. Jerzego Orzechowskiego. Walne zebranie z udziałem 100 członków, które wybrało pierwsze władze aeroklubu odbyło się 17 lipca 1935 roku[4]. Jego pierwszym prezesem został gen. dywizji Mieczysław Norwid-Neugebauer, który w listopadzie został przeniesiony do Warszawy i musiał z tej funkcji zrezygnować. Zastąpił go gen. bryg. Władysław Bortnowski[4]. W czerwcu 1936 roku afiliowano do AP Aeroklub Kujawski z Inowrocławia, a latem 1938 powstała filia w Bydgoszczy[4].

Początkowo aeroklub korzystał z pomieszczeń Dywizjonu Myśliwskiego. W 1937 roku przeniósł się do własnego hangaru[4].

W 1936 roku Aeroklub zorganizował Lot Pomorski, w 1937 II Zlot Pomorski i I Okrężny Lot Kujawski (wspólnie z Aeroklubem Kujawskim)[4].

W latach 1935–1939 Aeroklub Pomorski posiadał kilkanaście samolotów: m.in. Hanriot H.28, RWD-5, RWD-8, RWD-13, PZL.26, szybowce szkolne i wyczynowe, balon wolny „Mestwin” oraz podarowany przez armię jedyny w Polsce wiatrakowiec Cierva C-30[5]. Po II wojnie światowej aeroklub reaktywowano 19 sierpnia 1945 roku, lecz w 1953 roku został zlikwidowany[6][7]. Aeroklub reaktywowano w 1956 roku[2]. 5 września 2015 roku toruńscy lotnicy świętowali obchody 80-lecia Aeroklubu Pomorskiego. Podczas uroczystości Aeroklub odznaczono Medalem za Zasługi dla Miasta Torunia na wstędze[8][9].

Prezesi

Przypisy

  1. Kontakt. aeroklubpomorski.pl. [dostęp 2023-12-24].
  2. a b Jacek Kiełpiński: Skrzydła Torunia. tylkotorun.pl, 2015-09-05. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)].
  3. Udział filatelistyki w obchodach 80 lat Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu. kzp.pl, 2015-08-12. [dostęp 2023-12-24].
  4. a b c d e Kazimierz Sławiński, Lotnisko toruńskie 1920-1945, Warszawa 1983, s. 56-71, ISBN 83-206-0378-1.
  5. O 80-leciu Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu na kolejnej Glassówce. dlapilota.pl, 2015-10-09. [dostęp 2023-12-24].
  6. Chciano ich pogrzebać. Dziś są jedną z krajowych potęg. Aeroklub Pomorski przeżywał ciężkie czasy [online], ddtorun.pl [dostęp 2024-10-10] (pol.).
  7. a b Izydor Koliński, Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947, Warszawa: MON, 1987, s. 415, ISBN 83-11-07271-X.
  8. 80-lecie Aeroklubu Pomorskiego. torun.pl. [dostęp 2023-12-24].
  9. 80-lecie Aeroklubu Pomorskiego | www.um.torun.pl [online], www.um.torun.pl [dostęp 2024-10-10].
  10. Aeroklub Pomorski w roku 1938, „Skrzydlata Polska” (4), 1938, s. 96.
  11. Aeroklub Pomorski [online] [dostęp 2024-10-10].