Adolf II (książę Kleve)

Adolf II (IV)
Ilustracja
Adolf II, fragment XVII-wiecznego malowidła nieznanego autora
ilustracja herbu
hrabia Kleve, od 1417 książę Kleve jako Adolf II
Okres

od 1394
do 1448

Poprzednik

Adolf I

Następca

Jan I

hrabia Mark jako Adolf IV
Okres

od 1398
do 1437

Poprzednik

Dytryk

Następca

Gerard

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1371/3 r.

Data śmierci

wrzesień 1448

Ojciec

Adolf I

Matka

Małgorzata z Jülich

Żona

1. Agnieszka z Palatynatu, 2. Maria z Burgundii

Dzieci

z 2: Małgorzata, Katarzyna, Jan I, Elżbieta, Agnieszka, Helena, Adolf, Maria, Anna, Engelbert

Portret mężczyzny pędzla Jana van Eyck, być może księcia Adolfa II

Adolf II (ur. ok. 1371/3 r., zm. we wrześniu 1448 r.) – hrabia Kleve od 1394 r., od 1417 r. podniesiony do rangi księcia Kleve, i hrabia Mark (jako Adolf IV) w latach 1398–1437, jeden z najważniejszych książąt Rzeszy swoich czasów.

Życiorys

Adolf był najstarszym synem hrabiego Kleve i hrabiego Mark Adolfa I (III) oraz Małgorzaty, córki hrabiego Bergu Gerarda. Po śmierci ojca w 1394 r. został hrabią Kleve, podczas gdy hrabstwo Mark odziedziczył jego młodszy brat Dytryk. Po pokonaniu w 1397 r. księcia Bergu Wilhelma I w bitwie pod Kleverhamm i objęciu hrabstwa Mark po rychłej (w 1398 r.) śmierci brata Dytryka stworzył dobre warunki do podniesienia znaczenia swego kraju. Stopniowo poszerzał jego granice, uzyskując fragmenty Geldrii (m.in. Emmerich am Rhein), a także poprzez udzielanie pożyczek pod zastaw. Podczas soboru w Konstancji, 18 kwietnia 1417 r. został podniesiony przez cesarza Zygmunta Luksemburskiego do rangi księcia. Zagrożenie dla jego władzy stanowiły roszczenia młodszego brata Gerarda, który zawiązał sojusz z arcybiskupem Kolonii Dytrykiem z Moers i domagał się oddania mu hrabstwa Mark. Ostatecznie, po kilkunastu latach sporów, Adolf musiał oddać większość tego terenu bratu. Ponowny spór z arcybiskupem Kolonii rozpoczęty w 1444 r. Adolf z pomocą burgundzką rozstrzygnął na swoją korzyść, włączając do swego księstwa Soest i Xanten, uzyskując niezależność kościelną od arcybiskupstwa, a nawet nominację swego syna Adolfa na nowego arcybiskupa Kolonii (nie objął on jednak tego stanowiska).

Adolf położył ogromne zasługi w unowocześnieniu organizacji swojego kraju. Usprawnił i uprościł dworską biurokrację, prężnie działał w celu unowocześnienia gospodarki. Zorganizował stałą radę u swego boku, złożoną w dużej mierze z urzędników i prawników. Dbał o poziom życia chłopów, nieustannie podróżując po księstwie. Fortyfikował księstwo, a także zorganizował rodzaj milicji krajowej.

Rodzina

Adolf był dwukrotnie żonaty. W 1400 r. poślubił Agnieszkę (1379–1404), córkę palatyna reńskiego i króla Niemiec Ruprechta Wittelsbacha. Małżeństwo to było bezdzietne. 12 lipca 1406 r. Adolf ponownie się ożenił, z Marią, córką księcia Burgundii i późniejszego hrabiego Flandrii Jana bez Trwogi. Z tego małżeństwa pochodziło dziesięcioro dzieci:

Adolf był też ojcem licznych nieślubnych dzieci.

Bibliografia