Adolf Bautze

Adolf Bautze
Ilustracja
Adolf Bautze, ok. 1934
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1897
Kluczbork

Data śmierci

1965

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons
Adolf Brautze jako dyrygent podczas koncertu Litzmannstädter Symphonie-Orchester w gmachu obecnego Teatru Powszechnego w Łodzi (lata 1939–1945)

Adolf Bautze (ur. 21 grudnia 1897 w Kluczborku[1], zm. 1965[2]) – organista, dyrygent orkiestr i chórów, propagandysta.

Życiorys

Bautze przez pewien okres był dyrygentem i organistą w Gdańsku. W 1925 zamieszkał w Łodzi, gdzie podjął pracę dyrygenta chóru kościoła św. Jana, orkiestry kameralnej i chóru Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego (niem. Lodzer Männer Gesang Verein) oraz chóru mieszanego im. Jana Sebastiana Bacha[1], który założył w 1934[3]. Był także dyrygentem koncertów symfonicznych Łódzkiej Orkiestry Symfonicznej (współpracował m.in. z pianistami – Aleksandrem Borowskim(inne języki)[4], Marią Wiłkomirską[5] oraz skrzypkami – Bronisławą Rotsztatówną[6] i Henrykiem Szeryngiem[7]), a także dyrygował podczas koncertów w rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi[1]. W latach 1937–1939 był dyrygentem orkiestry symfonicznej Związku Zawodowego Muzyków Chrześcijan[1].

Podczas okupacji niemieckiej w Łodzi, w latach 1939–1945 był pierwszym dyrygentem Miejskiej Orkiestry Symfonicznej (niem. Litzmannstädter Symphonie-Orchester)[1], składającej się wyłącznie z Niemców[3]. W sierpniu 1940 został mianowany przez niemieckiego burmistrza miejskim pełnomocnikiem ds. muzyki (niem. Städtische Musikbeauftragte). Jednocześnie został kierownikiem oddziału Litzmannstadt Urzędu Propagandy Rzeszy (niem. Leiter der Zweigstelle Litzmannstadt des Reichspropagandaamtes)[3]. Dzięki koneksjom, jego orkiestra dostała znaczną dotację od Ministerstwa Propagandy w Berlinie w 1943 w wysokości około 100 000 marek[8]. Po wojnie Bautze wyemigrował do Niemiec[1], gdzie został dyrektorem chóru Opery Narodowej w Hamburgu(inne języki)[2][9] oraz Akademii Śpiewu w Hamburgu(inne języki)[9].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Leon Tadeusz Błaszczyk, Dyrygenci polscy i obcy w Polsce, działający w XIX i XX wieku, Polskie Wyd. Muzyczne, 1964 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  2. ↑ a b Krzysztof Paweł Woźniak, Świeckie i kościelne chóry niemieckie w Łodzi (do 1939 r.). Organizacja – działalność – repertuar, „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku”, 13, 2014, ISSN 2450-6796 [dostęp 2022-11-11] (ang.).
  3. ↑ a b c Sylwia Grochowina, Cultural policy of the Nazi occupying forces in the Reich district Gdańsk-West Prussia, the Reich district Wartheland and the Reich district of Katowice in the years 1939-1945, Toruń 2017.
  4. ↑ Leokadia Stypułkowska (red.), ogłoszenia, „Kurjer Łódzki” (41), 10 lutego 1933.
  5. ↑ Leokadia Stypułkowska (red.), ogłoszenia, „Kurier Łódzki” (26), 26 stycznia 1933.
  6. ↑ Leokadia Stypułkowska (red.), ogłoszenia, „Kurier Łódzki” (56), 25 lutego 1933.
  7. ↑ Republika, ogłoszenia, Czesław Ołtaszewski (red.), „Ilustrowana Republika” (81), 22 marca 1933.
  8. ↑ Katarzyna Naliwajek, Nazi Musical Imperialism in Occupied Poland, Routledge Handbooks Online, 20 grudnia 2019, DOI: 10.4324/9781315230610-4#fn3_40, ISBN 978-1-315-23061-0 [dostęp 2022-11-11] (ang.).
  9. ↑ a b Hamburger Singakademie [online], hamburger-singakademie.de [dostęp 2022-11-11] (niem.).