Urodziła się w Paryżu, a podczas rewolucji francuskiej udała się na wygnanie. W 1808 zmarł na wygnaniu jej młodszy brat – Ludwik Karol, hrabia Beaujolais. W 1814, kiedy jej starszy brat Ludwik Filip Orleański powrócił do Francji (żeby w przyszłości zostać królem tego państwa jako Ludwik Filip I - król Francuzów), Adelajda wróciła do ojczyzny. Od tego momentu znana była jako Madame Adélaide (Madame Adelajda). Została wiernym doradcą brata, a zmarła dwa miesiące przed jego abdykacją i została pochowana w kaplicy królewskiej w Dreux.