Adam Wrzosek (ur. 6 maja 1875 w Zagórzu, zm. 26 lutego 1965 w Poznaniu) – polski lekarz patolog, antropolog oraz historyk medycyny.
Życiorys
Urodził się w rodzinie szlacheckiej, herbu Dołęga. Rodzicami byli Józef Wrzosek i Pelagia ze Skibińskich[1]. Szkołę średnią rozpoczął w Piotrkowie, a zakończył w Łodzi, gdzie w 1894 otrzymał świadectwo dojrzałości[1]. Studiował w Kijowie, Zurychu, Berlinie, Paryżu, Krakowie i Wiedniu. Od 1910 był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładał tam historię medycyny. W 1918 został profesorem na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1920 zamieszkał w Poznaniu – został tu powołany na stanowisko organizatora i pierwszego dziekana nowo utworzonego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1930 był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1935–1939 kierował też Zakładem Historii Medycyny na Uniwersytecie w Wilnie. Był założycielem Polskiego Towarzystwa Antropologicznego i Towarzystwa Historii Medycyny, a także redaktorem Przeglądu Antropologicznego oraz Archiwum Historii i Filozofii Medycyny. Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. W czasie wojny mieszkał w Warszawie, przy ul. Madalińskiego 15. Tam zakładał i kierował w latach 1942–1944 jako dziekan Wydziałem Lekarskim Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie[2], którego był później prorektorem[1]. Wykładał tam propedeutykę lekarską, historię i filozofię medycyny i antropologię, a po powstaniu warszawskim – w Krakowie wykładał historię i filozofię medycyny[3].
W 1945 powrócił do Poznania, by odbudować zdewastowany przez okupanta niemieckiego Zakład Historii i Filozofii Medycyny i Zakład Antropologii. Wykładał tam historię i filozofię medycyny, logikę medycyny, etykę lekarską i antropologię. Od 1947 do 1957 był przeniesiony na emeryturę, a od 1957 do 1960 został reaktywowany na profesora Katedry Historii Medycyny na Akademii Medycznej w Poznaniu. Wykładał tam historię, medycynę i propedeutykę lekarską. Od 1945 przez trzy lata był sekretarzem Wydziału IV PAU, a w latach 1948–1950 dyrektorem tego wydziału[4]. Od 1960 był na emeryturze[3].
Jego imię nosi niewielka ulica na poznańskich Winiarach, przy której zlokalizowane jest Wielkopolskie Centrum Pediatrii, znajdująca się między szpitalami MSW a wojewódzkim (druga – niepołączona część – dawniej odchodziła od Alei Solidarności, obecnie nosi nazwę Dobrego Pasterza), a w przeszłości przesiadkowy przystanek MPK Poznań tamże (linia tramwajowa na Piątkowską, przemianowany na Osiedle Winiary).
↑ abcdeL.L.KrakowieckaL.L., Adam Wrzosek (6 V 1875 – 26 II 1965), „Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania”, 1966.04/06 R.34 (Nr 2), s. 104.
↑Polska szkoła filozofii medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe, pod redakcją Michała Musielaka i Jana Zamojskiego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010.
↑Szczepan Cofta, Daria Springer (red.): Nasz Tymczasowy. Poznań: Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2021, s. 51.
Michał Musielak, Adam Wrzosek, [w:] Polska szkoła filozofii medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe, pod redakcją Michała Musielaka i Jana Zamojskiego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010.
Michał Musielak, Profesor Adam Wrzosek (1875–1965) – historyk i filozof medycyny. Zarys biografii intelektualnej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2022.